Asker çalan anneler

Rus asker anneleri, inanmadıkları bir savaş için, Çeçenistan'a ölüme gönderilen oğullarını kışlalardan kaçırıp saklıyor. Savaşta ölen, ancak sayıları gizli tutulan askerlerin çoğu 17-18 yaşında çocuklar.

‘EVET, oğlumu kaçırdım. Geri de vermeyeceğim! 18 yaşındaki oğlum Andrei’nin Çeçenistan'a savaşa gönderileceğini duyunca, kendi kendime ‘Git, oğlunu kurtar’ dedim.'

Moskova'da bir bakkalda tezgahtar olan Natalia Lazavera, Kafkasya'ya gidip asker oğlunu nasıl ‘kaçırdığını’ Fransız Le Nouvel Observateur dergisine anlatıyor:

‘İki başka asker annesiyle birlikte, iki gün tren yolculuğu yaparak Kuzey Kafkasya’daki Mozdok askeri kampına vardık. Ama, birlik cepheye gönderilmişti bile. Bu kez otostopla, Rus bombalarının altında, Çeçen sınırına hareket ettik. Subaylar bize ‘Oğlunuz daha çok acemi. Üç aylık bile değil. Cepheye gönderilmiş olamaz. Burada gelmemiştir...’ dediler ama inat ettik. Üç gün nizamiye kapısında, yerlerde oturarak aç susuz bekledik.

Sonunda bir bölük komutanı bize acıdı. Yasak olmasına rağmen, geceyi kışlada, asker oğullarımızla geçirmemize izin verdi.

Gece, çocuklara yanımızda getirdiğimiz sivil elbiseleri giydirdik. Ve, bizi görmezmiş gibi yapan subay ve askerlerin yanından geçip, kaçtık.'

TEK ÇARE ÇÜRÜK RAPORU

18 yaşındaki Andrei de ‘Gece yarısı bizi uyandırdılar. Bir kamyona yükleyip cepheye sevk ettiler. Nereye gittiğimizi bile söylemediler. Ben iki aylık askerim, tüfek tutmayı bile bilmiyorum daha...’ diyor.

Asker kaçağı Andrei şimdi saklanıyor. Teslim olursa cepheye gidecek. Yakalanırsa, 7 yıla kadar hapis yatacak. Tek çare, birilerine para yedirip, hastaneden bir çürük raporu ayarlamak.

TERÖR YUVASI

Rusya, belki de haklı olarak, ‘Kafkasya’daki dinci terörün yuvası' dediği Çeçenistan'a, bütün dünyayı isyan ettin bir gaddarlıkla saldırıyor. Hedef siviller. Rus generaller ‘Sivilleri öldürür veya kaçırırsanız, teröristlerden de kurtulmuş olursunuz’ diye düşünerek bir katliam yapıyor.

Ancak, Rus halkı, özellikle de Rus anneler beklenmedik bir direniş gösteriyor bu ‘kirli savaş’a. Şimdiden en az 200 annenin cepheye kadar giderek oğullarını kışlasından ‘çaldığı’ biliniyor. Rus subaylar da buna göz yumuyor, hatta yardım ediyor.

Anneler, 80 bin sivilin, 7 bin askerin öldüğü ilk Çeçen savaşını unutmuş değil. Bu 7 bin askerin çoğu, daha birkaç haftalık, tecrübesiz, genç askerlerdi. Askeri uzmanlar ‘Sadece 10 Rus askerinin biri savaşacak durumda. Gerisi daha çoluk çocuk’ diye itiraf ediyor.

Moskova Anneler Komitesi Başkanı Maria Fedulova da isyan ediyor : ‘Hükümet çocukları ölmeye gönderiyor. Halbuki, teröristlerle savaşmak için tecrübeli askerler, özel timler gerekli.’

Son sözü yine Natalia'ya verelim : ‘Oğlumla eve döndüğümüz trende üç tane çinkoyla kaplı tabut vardı. Pişman değilim.’

Yani Rusya sadece Çeçen sivilleri değil, kendi evlatlarını da katlediyor.