Adaletin bu mu dünya
Güncelleme Tarihi:
Türkçede “Zenginin malı züğürdün çenesini yorar” diye bir özdeyiş vardır.İşte yeni bir araştırma sonuçları bana bunu anımsattı.
Amerikalı.
Microsoft’un kurucusu.
Dünyanın en zengini.
Varlığı 79.2 milyar Dolar.
Carlos Slim Helu.
Meksikalı.
Telekomünikasyon yatırımcısı.
Varlığı 77.1 milyar Dolar.
Warren Buffett.
Amerikalı.
Hisse senedi yatırımcısı.
Varlığı 72.7 milyar Dolar.
Amancio Ortega.
İspanyol.
Tekstil kralı.
Varlığı 64.5 milyar dolar.
Larry Ellison.
Amerikalı.
Yazılım şirketi Orackle’ın kurucusu.
Varlığı 54.3 milyar Dolar.
* * *
Aynı araştırmada, dünyanın en zenginleri arasında yer alan ilk 62 kişinin mal varlıklarının 3 milyar 600 milyon kişininkine eşdeğer olduğu yer alıyor.
Yani dünya nüfusunun yarısınınkine.
Aynı varlığa sahip zengin sayısı 2010’da 388, 2012’de 159 ve önceki yıl da 80’miş.
Dünyanın en zenginlerinin varlıkları son 5 yılda yüzde 44 artmış.
Buna karşın fakirlerin varlıkları, daha doğrusu gelirleri aynı dönemde yüzde 41 azalmış.
Yani, zenginler daha da zenginleşirken, fakirler daha da fakirleşmiş.
* * *
Almanya’yla ilgili bir araştırmaya bakıyorum.
Almanya’daki hanelerin yüzde 10’u ülkedeki tüm varlığın yüzde 63’üne sahip.
Bu oran 1998 yılında yüzde 45.1, 2013 yılında da yüzde 51.9’muş.
En alttakilerin yüzde 50’si ise ülke genelindeki net varlığın sadece yüzde 1’ine sahip.
Bu oran 1998 yılında yüzde 2.9’muş.
Evet, bu veriler çok açık bir biçimde her geçen yıl zengin-fakir arasındaki uçurumun büyümekte olduğunu ortaya koyuyor.
Bu durum, fakirlik sınırının altında yaşayan ve bu yüzden sosyal konumları iyi olmayan ailelerin çocuklarını da etkiliyor.
Tabii göçmen kökenli birçok ailenin çocuklarını da.
Almanya’da bu durumda olan 2 milyon 100 bin çocuk varmış.
Araştırma sonuçları tam bir utanç tablosu.
Fakirlik sınırında yaşayan ailelerin çocuklarının yüzde 30.8’i ilk veya ortaokulu bile bitiremiyor.
Parasızlık yüzünden sınıf gezilerine katılamıyor.
Akranları tatil yaparken, sosyal yardımla geçinen ailelerin çocuklarının yüzde 76’sı tatile gidemiyor.
* * *
Ayrıca gelir dağılımının eşit olduğu ülkelere bakıyorum.
Bu ülkelerde diğer ülkelere nazaran 6 misli daha az cinayet işleniyor.
Cezaevlerinde yatanların oranı 10 kat daha az.
Psikolojik sorun yaşayanların oranı 3 misli daha az.
Bu liste uzayıp gidiyor.
Tabii bu tabloya bakınca insanın içinden “Adaletin bu mu dünya?” demek geliyor.