28 yaşındaki oğlunu Covid yüzünden kaybetti… ‘En büyük pişmanlığım aşı olmamak’

ABD’nin Alabama eyaletinde yaşayan Carpenter ailesinde bir süredir derin bir üzüntü, acı ve pişmanlık yaşanıyor. Anne Christy Carpenter’in kafasında aynı soru dönüp duruyor: Neden?

Curt Carpenter, genç ve sağlıklı bir adamdı. Curt aynı zamanda otizmliydi. Annesi Christy oğlunun hayatı dolu dolu yaşadığını; özellikle pokemon, trenler, video oyunları ve kurbağalarla ilgili her şeye tutkusu olduğunu söylüyor.

5 Mart’ta Curt, küçük kız kardeşi ve annesine Covid-19 teşhisi kondu. İlk başta üçünde de semptomlar hafif seyrediyordu. Ancak bir hafta sonra her şey kötüye gitmeye başladı.

Oksijen satürasyon seviyeleri tehlikeli bir şekilde düştüğünde anne ve oğul, Birmingham'daki Grandview Tıp Merkezi'ne götürüldü. Bir gün sonra ikisine de zatürre teşhisi kondu ve Curt Carpenter solunum cihazına bağlandı. Sürekli değişen oksijen seviyeleri Curt Carpenter'ın vücudu için çok fazlaydı. 2 ay süren mücadelenin ardından 28 yaşındaki Curt 2 Mayıs’ta vefat etti.

'KURTULABİLİRDİ'

Aile, “Eğer aşı olmaya karar vermiş olsaydık Curt’ün hayatı kurtulabilirdi” diyor. Anne Christy ise hislerini, “Aşıya ihtiyacımız olduğunu anlamamız için oğlumun ölmesi ve benim Covid’in etkilerinden acı çekmem gerekti. Fırsatımız varken aşı olmadığımız için çok pişmanız” sözleriyle anlatıyor.

Carpenter ailesi, evin ilk çocuğu olan Curt’ün boş kalan odasına baktıkça kalplerinde acıyı ilk günkü hissediyor, anne Christy “Aşı olmamanın bedelini çok ağır ödüyoruz” diyor. Şimdilerde yaşadıkları acıyı başkaları da yaşamasın diye mücadele eden aile, insanları aşıya teşvik etmek için ellerinden geleni yapıyor.

Anne, “Curt iyileşip aramızda olsaydı herkesi aşı olmaya teşvik etmeyi kendine görev edinirdi. Biz de onun anısına bu görevi yerine getiriyoruz” diye konuşuyor.

SON SÖZLERİ “BU ALDATMACA DEĞİL, GERÇEK” OLDU

Curt’ün son sözleri de tıpkı ölümü kadar trajik. Anne Christy oğlunun ölmeden önce söylediklerinin hafızasına kazındığını söylüyor ve ekliyor: “Curt ilk başta koronavirüsün bir aldatmaca olduğuna inanırdı. Ölmeden önceki son cümlesi de bununla ilgili oldu. Bana ‘bu bir aldatmaca değil anne, bu gerçek’ dedi.”

Carpenter ailesi, koronavirüsün bir aldatmaca olduğunu düşündüğü gibi aşılara da pek inanmıyordu. “Aşılar kullanıma sunulduğunda tüm aile aşı olmakta tereddüt ettik” diyen Christy Carpenter, "Diğer aşıları oluşturmak çok uzun yıllar sürdü ancak koronavirüs aşısı çok hızlı bir şekilde bulundu. Bu bizi çok tedirgin etti” diye anlatıyor.

VAKALARIN YÜZDE 95'İ AŞISIZ

Carpenterların yaşadığı Alabama eyaletinde tıpkı onlar gibi düşünen insan sayısı hiç de az değil. Alabama Halk Sağlığı Departmanı'ndan alınan verilere göre, eyaletin nüfusunun yalnızca yüzde 33,9'u tam olarak aşılandı ve yüzde 41,6'sı en az bir doz aldı.

Eyalette vakaların artmaya başlamasıyla, sağlık yetkilileri aşıya olan güveni artırmaya, insanları ikna etmeye çalışıyor. Ancak güvensizliği yanı sıra aşıları kullanıma sunmada yaşanan zorluklar da engel olarak karşılarına çıkıyor. 

Alabama Halk Sağlığı Departmanı Başkanı Scott Harris, “Özellikle medyadan gelen mesajlarda çok fazla güvensizlik olduğunu görüyoruz. Bu çok katmanlı bir problem. Aşı yaptırmamak için birçok farklı nedeni olan bir sürü farklı insan var” diyor.

Öte yandan uzmanlar aşılanmamış insanların hastalığı çok daha şiddetli yaşadığını söylüyor. Harris de bunu doğruluyor ve Alabama'da mevcut Covid ile ilgili hastaneye yatışların yüzde 95'inden fazlasını aşısızların oluşturduğunu söylüyor. Öte yandan ABD'de salgının başından beri 610.000'den fazla kişi hayatını kaybetti.

COVID GERİDE BİR SÜRÜ HASAR BIRAKTI

Hastalığı kapıp iyileşmek de bazen acılardan kurtulmaya yetmiyor. Bazıları için hastalık koronavirüs testinin negatif çıkmasıyla bitmiyor. Sonrası da aynı derecede üzücü olabiliyor. O insanlardan biri de Christy Carpenter.

Christy, hastaneden taburcu olduktan sonra bir ay boyunca araba kullanamadığını ve çalışamadığını, o zamandan beri akciğer tedavisi gördüğünü, hala yorgunluk, saç dökülmesi ve ‘covid beyin’ ile mücadele ettiğini söylüyor.

“Düşünce trenimi kolayca kaybediyorum, konuşmaların bazı bölümlerini hatırlayamıyorum, yıllardır tanıdığım insanların isimlerini hatırlayamıyorum. Bazen delirdiğimi düşünüyorum ama deli olmadığımı biliyorum” diyen Christy, en çok da oğlunun yokluğu ile mücadelede zorlandığını anlatıyor.

Oğlunun ölümünden sonra hayata bakış açısı değiştiğini anlatan Christy Carpenter, “İnsanları daha sağlıklı tutmaya yardımcı olabilirsem ve başkalarını aşı olmaya teşvik ederek hayat kurtarabilirsem, o zaman Curt'ün ölümü boşuna değildi diye düşüneceğim. Çünkü yaşam, Tanrı'nın değerli bir armağanıdır” diyor.