1000 dolarlık omlet soğuk ter döktürdü

İstanbul'un lüks restoranlarına her gidişimizde hesabı ödeyen arkadaşımı iyi bir yere götürmem lazım. Le Parker Meridien'in lokantası Norma'dan övgüyle bahsedildiğini hatırlıyorum. Rezervasyondaki kız uyarıyor:'' Erken gelin, az bekleyin.'' Ertesi sabah oteldeyim, arkadaşım lobide bekliyor, sarılıyoruz birbirimize. Otel lokantası taş atımı mesafede. Yan kapıdan girip Norma personeline adımı veriyorum. Koltuklara oturup sohbete başlıyoruz. Az sonra adım okunuyor, garsonun gösterdiği masaya   yerleşiyoruz.

Mönü geliyor önümüze. Yemek kısmı iki sayfa, sebzeli bir omlet seçiyorum. Arkadaşım kararsız, inceliyor yemekleri. Garip isimler var listede ''Cocoa Con Churros Castillo'', ''Tavşanın Gıdası'' gibi.Ne oldukları hakkında hiç fikrim yok. Gözüm bu arada uçuk mürekkepli bir satıra takılıyor: ''Zillion Dollar Frittata.'' Neymiş bu? Yumurtalı omlet. ( Yumurtasızını hiç duymadım.),  istakoz ve havyar. Satır sonuna bakıyorum, fiyatı 1000 dolar. Garson sipariş almak için başımıza dikilince nefes alışımın hızlandığnı, soğuk ter döktüğümü hissediyorum.

Ya arkadaşım sondaki fiyatı görmeden bu omleti ısmarlamaya kalksa ne olacak? '' Biz Türk'ler kabadayı milletiz. Lokantada hesap gelince cebimizdeki son kuruşu dahi öne sürmekten çekinmeyiz. Şimdi '' Dur kardeşim, yapma etme. Ismarladığın şey 1000 dolar.'' desek ayıp olmayacak mı? Neyse kaygılarım uzun ömürlü olmuyor, arkadaşım garsona 'Somonlu yumurta.'' diyor. Rahat bir nefes alıyorum. Elimi yıkamak için lavaboya giderken rezervasyon alan kadına bana ter döktüren omleti soruyorum: ''Organik yumurtalar, Maine istakozu ve Sevruga havyarından yapılıyor Zillion Dollar'lık omlet. Tepesinde 995 dolarlık havyar var.'' Ismarlayan oluyor mu? '' Evet, yılda 2-3 kişi.'' Siparişi alan garson fiyatını söyleyip uyarıyor mu müşteriyi?'' Hayır, mönüde görüyorlar.'' Ekonomik kriz etkiledi mi bu pahalı seçeneği? ''Geçen yılın sonunda 3 sipariş aldık, 2009 için konuşmak erken henüz.''

Kriz, kriz değil Norma kalabalığı için. Manhattan'ın bol yıldızlı lokantalarında fiyatlar geçen yıla kıyasla krizden etkilenmişe benzemiyor. Kentin göbeğindeki Rainbow Room içki-bahşiş hariç kişi başına 200 dolarlık tarifesine rağmen ful çalışıyor. Peki, akşam eve dönmeden barda bir kadeh parlatmak? 40 katlı B.M.'ye tepeden bakan Trump gökdeleninde 'The World Bar'ında şampanya, konyakla hazırlanmış, bir damla 23 karat altın suyu ilave edilmiş kokteyl 50 dolar. Viski veya votka işinizi görecekse 15 dolar yeterli.

Evlenmeye niyetlendiğiniz kadını hayran bırakacak romantik bir tecrübeye cesaretiniz varsa Algonquin Oteli'nin ''Blue Bar'ına götürün. Barmene '' Votka martini-özel sipariş''deyin. Bardakta tek buzlu içkinin içinde pırlanta bir nikah yüzüğü var. Ödeyeceğiniz meblağ ise sadece 10 bin dolar. Bu jest için otelin mücevhercisine 72 saat önceden sipariş vermeniz gerekiyor.Son 4 yılda 3 çift pırlanta yüzüklü tecrübeyi yaşamışlar.

Zengin sınıfında da Amerika'nın 70 yılda karşılaştığı ikinci buhrandan şansı yaver gidip kurtulanlar var. Bir reklam şirketinin yöneticisi Michael Gates Gill işini kaybettikten sonra Starbucks'da çalışmaya başlıyor.Yaşlı yönetici '' Starbucks Nasıl Hayatımı Kurtardı?'' diye bir anı kitabı yazıyor. Konuyu ilginç bulan ünlü rejisör Gus Van Sant yayın hakkını satın alıp film çalışmalarına başlıyor. Michael Gill rolünü oynamaya da Tom Hanks talip. İşini kaybeden reklamcının kitap ve film hakkı satışından kazanacağı miktar şimdiden milyonların üstünde.