Devler Ligi tadında!

Arka masada hararetli bir "Domuz gribi" tartışması yaşanıyordu.
 Â
Bir kadın aynen şunları söyledi:
 
"Domuzlan felan alakası yokmuş... Sevimsiz bir hastalık ya o yüzden domuz gribi demişler..."
 
Yazım hataları benden değil cümlenin orijinalinden kaynaklanıyor, hatırlatayım.
 
Gel gelelim, bu cümle bünyede öyle bir tahribat yarattı ki, kendimi domuz gribi olmuştan beter hissediyorum.
 
O günden beri yataktan çıkamıyorum.
 
Anlayacağınız, bu yazı sırtüstü yatarak yazılmıştır.
 
Siz, istediÄŸiniz pozisyonda okuyabilirsiniz.
 
+ + +
 
Henüz 40'ıncı saniyede "Bu maç en az bir golüm var" şeklinde tercüme edilebilecek bir şut çıkartan Oz Büyücüsü, dediğini 23'üncü dakikada yaptı.
 
Gol kadar Sabri'nin ortası da mükemmeldi.
 
Sezon başında yazdığım "Sabri'mi zorlama" yazısı, o gün öyle yoğun ilgi görmüştü ki, "Sabri'ye Kızanlar Derneği"ni kursam onbinlerce üye kaydederdim.
 
Ama, bugün durum tam tersi.
 
Sabri taraftarın baş tacı.
 
Aman nazar deÄŸmesin.
 
+ + +
 
Herkes bir yana Keita bir yana.
 
Ben futbolcunun her fırsatta voleye yatanını, kaleye şut atanını severim.
 
Keita işte öyle bir futbolcu.
 
Kaleyi tutturamasa da, iki şut girişiminin devamı golle sonuçlandı.
 
Daha ne olsun.
 
+ + +
 
Arda...
 
Galatasaray'ın tabu ismi.
 
O'nu eleÅŸtirmek adeta yasak.
 
Ama, 68'inci dakikada golü atana kadar eski Arda'dan eser yoktu sahada.
 
Sık sık rakibinin formasına, şortuna yapışması güçsüzlüğünün, yorgunluğunun göstergesi.
 
Aman Arda, dikkat!
 
Unutma, sen Galatasaraylılar'ın gözünde bir futbolcudan çok daha fazlasısın.
 
+ + +
 
Maça gelince...
 
Acun'un "Devler Ligi" tadında geçti.
 
Sanki lig maçı değil TV şovu izledik.
 
2-0'a kadar Galatasaray, 2-2'ye kadar Trabzon oynadı.
 
Tam "Trabzon bu maçı alır" havası hakim oluyordu ki, Arda ve Baros sahneye çıktı.
 
Trabzon'un son golü sadece skor tabelasını değiştirmeye yaradı.
 
Fenerbahçe'nin yenildiği hafta, Galatasaray'a mutlak 3 puan lazımdı.
 
Cimbom, zor da olsa istediğini aldı.