Ders

Her zaman, her kulüp ve oluşumda olduğu gibi bu yıl da F.Bahçe’de bazı yanlışlar oldu elbette. Ama ders şurada; ayağa kalkmasını çabuk bildi bu takım ve doğrulduğu zaman da karşısında kimseyi tanımaz oldu.
Eskişehir’i de yenen Fenerbahçe, “ligdeki her takımı mağlup eden tek takım” unvanını da aldı. Bu da bir nevi “gerçeklerin şampiyonu” demek değil mi zaten? Kimse “bu takım kötü günde ıslıklandı” demesin. Çünkü en kötü dönemlerde o tribünler en az 30 bin kişiye oynadı. Dün ağzına kadar dolu olması bir nevi kutlama havasıydı, o kadar...

“Kolay” geldi...

DÜN maçın zor geçmesi bekleniyordu ama hiçte öyle olmadı. Neden mi?
Eskişehir çok kolay bir şekilde duran toplar verdi F.Bahçe’ye.
Eskişehir çok kolay pas hatalari yaptı ve toplar kaptırdı, atak yedi.
Eskişehir çok kolay boş alanlar verdi. Çok kolay kanat akınları yedi.
Eskişehir çok kolay goller yedi, Ivesa’nın kötü gününe denk geldi. Belki de Murat Şahin’e yapılan baskılar Ivesa’yı da kötü etkiledi...
Fenerbahçe çok kolay oyun kurdu, çok hızlı oynadı.
Fenerbahçe rakip ceza sahasında çok kolay top çevirdi, kolay adam geçti.
Eskişehir çok çabuk pes etti, maçtan çok erken koptu.

Teşekkür borcu!

FENERBAHÇE, Gaziantepspor maçından sonra girdiği yükseliş sürecinde hem basın hem de rakip takımların yöneticileri tarafından ilgi (!) odağı olmaya başladı. En son da Ayhan Atalay hadisesi... Ama Fenerbahçe’nin maruz kaldığı bu tür yüklenmeler, takıma çok büyük motivasyon sağladı. Tıpkı daha önce Mourinho, Ferguson ve Fatih Terim’in yaptığı gibi, bu kez doğal ortam bir “dış rakip” yarattı Fenerbahçe’ye. Ve her Fenerbahçeli, bir bakıma teşekkür borçludur onlara. Fenerbahçe, “kaleci satmış”, “şike”, “şaibe” diyenleri de yeniyor her maçtan sonra. Hem gerçek hem mecaz anlamıyla...

MAÇIN 3 ADAMI

Alex - Volkan - Özer