Zaferin yolu mideden geçer

Bugün (perşembe) 90. yaşına basan Mandela hakkında Anna Trapido’nun yazdığı "Özgürlüğe Susamak" adlı kitap, yazarın değimiyle "tariflerle dolu bir gastro-tarihi hikaye".

Kitapta, Mandela’nın 27 yıllık mahpusluğu döneminde yemek kaselerinin mesaj göndermek için kullanılmasından, özgürlüğüne kavuştuğundaki ilk akşam yemeğinde körili tavuk yemesine kadar pek çok anekdota yer veriliyor.

Kitaba göre Mandela arkadaşlarını yemeğe, "Hadi savaşa gidelim" diye çağırırmış.

Kitapta, Cape Town açıklarındaki Robben adasındaki 18 yıllık mahpusluğunda kendisi ve cezaevi arkadaşları az miktardaki mısır lapasıyla doymaya çalışırken, beyaz gardiyanların balık yemesi anlatılıyor. Daha sonraki yıllarda ise mahkumlara balık tutarak yemeleri izni verilmiş.

Ancak mahkumlar yemeği aynı zamanda, cezaevi koşullarının iyileştirilmesini sağlamak için açlık grevleri yaparak silah olarak da kullanmışlar.

Mandela ve arkadaşları, siyasi olmayan mahkumlara yemek tasları içinde mesaj iletmişler, böylece onlara Afrika Ulusal Kongresi (ANC) cezaevi liderinin aldığı kararlar ve son gelişmeler hakkında bilgi vermişler.

Yattığı cezaevlerinin bahçesinde sebze-meyve yetiştiren Mandela, otobiyografik kitapta toprakla uğraşmanın kendisine özgürlük hissi verdiğini söyledi.

Kitapta, Mandela’nın mücadelenin ilk zamanlarında öğle yemeklerini sık sık siyasi toplantıları maskelemek için kullandığı yazılıyor.

Eylemcilerin o dönemde öğle yemeği bahanesiyle birbirlerinin evine giderek ANC’nin stratejilerini konuştukları belirtiliyor.

Kitaba göre, 1990’da özgürlüğüne kavuşup 1994’te devlet başkanı olunca, Mandela’nın ilk işi pirinç, baharat, et/sebzeden yapılan bir Güney Asya yemeği olan "biryani"yi bilen bir saray görevlisinin bulunması talimatını vermek olmuş.

1999’da emekli olduktan sonra da bu görevli, Cape Town’dan Mandela’nın yaşadığı Johannesburg’a biryani göndermeye devam etmiş.