Uyumun sesi kesildi

TARİH: 18 Eylül 1994.

Yer: Berlin. Haus der Kulturen der Welt. Yani Dünya Kültürleri Evi.

Olay: O zamanki kısa adı SFB olarak bilinen ve şu andaki Berlin-Brandenburg Radyo Kurumu'nun (rbb) öncüsü konumundaki Hür Berlin Radyosu'nun multikulti yayınlarına start verilmesi.

Saat tam 19.55'te dönemin Berlin Eyalet Başbakanı Eberhardt Diepgen, mikrofonun başına geçip şunları söyledi: Çok kültürlü Berlin'i çok dilli bu yayınlar daha da zenginleştirecektir. Bu 'uyum radyosudur'. Bu radyo uyumun sesidir. Umarız bu proje hep yaşar.

Diepgen'in bu sözlerinin üzerinden 14 yıl geçti.

Tarih: 31 Aralık 2008

Yer: Berlin. rbb'nin dev fuar alanı karşısındaki binası.

Olay: “radiomultikulti” yayınlarının durdurulması.

Gerekçe: rbb'nin para sıkıntısı çekmesi.

Her ülkede olduğu gibi şüphesiz Almanya'da da parasız hizmet verilmiyor, verilemiyor.

Ancak istenmesi halinde Almanya'da her proje için paranın bal gibi bulunabileceği de bilinmektedir.

Böyle olduğu halde, bir dönemler Almanya'da “uyum kanalı”, “uyum radyosu” olarak ilan edilen radiomultikulti'nin yayınlarına son verilmesini anlamak mümkün değildir.

Hele hele Başbakan Angela Merkel'in “Uyum zirvesi” ve Federal İçişleri Bakanı Wolfgang Schaeuble'nin Alman İslam Konferansı düzenlediği bir dönemde bu yayanların kaldırılmasını anlamak kesinlikle mümkün değildir.

Anlayışla karşılamak ise hiç mümkün değildir...

EĞİTİM ve İSTİHDAM

Almanya'da hem eğitim hem de işpiyasasında olumlu gelişmeler vardır.

İşsiz sayısı son 16 yılın en alt seviyesindedir.

Ancak bu olumlu tablo Türklere yansımamaktadır.

Almanya genelinde işsizlik oranı yüzde 7.2 civarında olduğu halde bu oran Türkler arasında yüzde 25'e ulaşmaktadır.

Başkent Berlin'de ise durum daha da dramatiktir.

Berlin-Brandenburg’daki genel işsizlik oranı yüzde 12.4 olduğu halde Türkler arasında bu oran yüzde 46'ının üzerindedir.

Yani hemen hemen her 2 Türk'ten biri işsizdir.

ve gençleri arasında yerleşmesi en büyük önceliklerimizdendir.

Aynı durum eğitim alanı için de geçerlidir.

Alman çocukların yüzde 8'i herhangi bir eğitim kurumundan diploma almadan okulu terk ederken, bu oran yabancı çocuk ve gençler arasında yüzde 17'ye ulaşmaktadır.

Başkent Berlin'de ise bu oran yüzde 38'in üzerindedir.

Alman gençlerin yüzde 25'i liseyi bitirirken, bu oran göçmen kökenlilerde yüzde 10 civarındadır.

Türk kökenli gençler arasında ise bu oran yüzde 8'i geçmemektedir.

Meslek eğitimi alanında da bu durum farklı değildir.

Göçmen kökenli gençlerin yüzde 40'ının meslek eğitim yoktur.

15-64 yaş grubu Türklerde meslek eğitimi yapmamışların oranı yüzde 72, Yunanlılarda yüzde 61, İtalyanlarda yüzde 51'dir.

Bizce, işsizliğe karşı mücadele çocuk yuvasında başlamalıdır.

Bu hem Almanya'nın hem de bu insanların çakarınadır.

Umarız yeni yılda bu yönde daha ciddi adımlar atılır ve kararlı politikalar üretilir...