Türklere çok şey borçluyuz

NORBERT Blüm, Almanya’da en uzun süre Federal Çalışma ve Sosyal Bakanı olarak görev yapan deneyimli bir politikacıydı.
Dönemin Başbakanı Helmut Kohl tarafından 4 Ekim 1982 tarihinde göreve getirildi.
Aralıksız olarak 26 Ekim 1998’e kadar aynı görevde kaldı.
Bakan Blüm’le ilk kez 1980’li yılların ortalarında dönemin federal hükümetin Yabancılar Sorumlusu Liselotte Funcke’nin de katıldığı bir etkinlikte karşılaştım.
O zamanlar daha Frankfurt’ta, Hürriyet Avrupa’nın merkezinde çalışıyordum.
Toplantı bittikten sonra ayaküstü sohbet ettik.
Kendisiyle uygun bir zamanda söyleşi yapmak istediğimi söyledim.
“Olur” dedi.

Basın Sözcüsü ile birkaç hafta sonrasına bir tarih belirledik ve Blüm’le Bonn’daki makamında kahve üstüne kahve içip, uzun bir söyleşi yaptık.
Bakan Blüm’e “Türk iş gücü göçü Almanya için ne ifade ediyor?” diye sormuştum.
İlkokuldan sonra Rüsselsheim’daki Opel fabrikasında meslek eğitimi yapan, ancak yıllar sonra dışarıdan liseyi bitirip felsefe, Alman dili ve edebiyatı ile teoloji öğrenimi görüp doktorasını yapan Norbert Blüm, önce uzun uzun kendisinden bahsetmişti.
“Ben Opel işletmelerinde meslek eğitimi yaptığım ve çalıştığım dönemlerde henüz Türk işçileri yoktu. Onlar daha sonraki yıllarda geldiler. Maden ocaklarında, çelik işletmelerinde, otomobil fabrikalarında gece gündüz demeden çalıştılar. Hafta içi, hafta sonu demeyip çoğu üç vardiya çalıştı. Almanya’nın kalkınmasına, Alman sanayisinin ve Alman ekonomisinin bu düzeye gelmesine diğer ‘misafir işçiler’ gibi Türkler de çok önemli katkılarda bulundular. Bu katkıları kimse inkâr edemez. Bu bağlamda biz Almanlar Türklere çok şey borçluyuz, onlara teşekkür borcumuz var. Ülkem ve halkım adına onlara teşekkür ediyorum” demişti.

*

1987 yılında Hürriyet’in Bonn Temsilcisi olarak göreve başladıktan sonra da Bakan Blüm’le çeşitli vesilelerle bir araya geldik.
Bakanlık görevini bıraktıktan sonra da zaman zaman yollarımız kesişti.
O babacan tutumunu hiç kaybetmedi.
Yüzünden gülümsemeler hiç eksik olmadı.
Her buluşmamızda, Türklerin ve Türkiye’nin dostu olduğunu yineledi.

Norbert Blüm, İkinci Dünya Savaşı sonrası Almanya’sının en büyük ‘Sosyal Bakanı’ olarak ciddi yasal düzenlemelere imza attı.
Üyesi olduğu Hıristiyan Demokrat Birlik Parti’nin (CDU) 1960’lı yıllarda hayata geçirdiği sosyal piyasa ekonomisinin 1980’li yıllardan itibaren yeniden uygulamaya konulmasında kararlı bir tutum sergiledi.
Kendi partisinden tepkiler gelmesine rağmen yaşlılar, engelliler ve kimsesizler için Bakım Sigortası’nın hayata geçirilmesinde ısrar etti.
Başardı da.
Hatta bu yüzden kendisiyle “Kalp (Herz), İsa (Jesu), Marx (Karl Marks)” diye dalga geçenler bile oldu.
Ama Blüm bunlara hiç aldırış etmedi.
Norbert Blüm, “Emekli aylığı garanti” söylemiyle de tanındı.
O yüzden yeni bir Emeklilik Reformu Yasası için kolları sıvadı.
1986 yılındaki genel seçimler öncesi Almanya’da büyüklü küçüklü kentlerin sokaklarını Norbert Blüm fotoğraflarıyla üzerinde “Zira bir şey garanti: Emekli aylıkları” yazılı afişler süsledi.
Yaptığımız bir başka söyleşide Bakan Blüm’e, “Siz Türklerin de Çalışma Bakanı’sınız. Türklerle hiç kişisel ilişkileriniz oldu mu? Türk deyince aklınıza ne geliyor?” diye de sormuştum.
“Türklerden hep yakınlık gördüm. Gerçekten cana yakın insanlar. Almanya’nın çeşitli kesimlerinde gittiğim büyüklü küçüklü kentlerde çaylarını içtim. Sade Türk kahvelerini de. Türk mutfağına bayılırım” diye başlayıp, “Benim terzim bile Türk” demişti.
Evet, Bonn’daki Giresunlu terzi Ali Hamurcuoğlu’nun müşterisi babacan Norbert Blüm, aramızdan ayrıldı.
Bu kara haberi vermek için telefon ettiğim terzi Ali, daha sesimi duyar duymaz, “Abi Blüm’ü kaybettik. Çok iyi, babacan bir insandı. Gerçekten çok üzüldüm” dedi.
Nur içinde yatsın.

--------------------------
Not: Bu yazının büyük bir bölümü, Blüm’ün 80. doğum günü vesilesiyle 2015 yılındaki yazımdan alıntıdır.