Güncelleme Tarihi:
1976 yılında başbakan adayı olarak katıldığı genele seçimlerde Hıristiyan Demokrat/Hıristiyan Sosyal Birlik Partileri (CDU/CSU) toplam oyların yüzde 48.6’sını aldığı halde, ortak bulamadığı için iktidar koltuğunu kıl payı kaçıran Kohl, Sosyal Demokrat Partili (SPD) Başbakan Helmut Schmidt’e karşı yapıcı güvensizlik oylaması’nı kazanmıştı. Ama öyle çok da sevinmiş bir tutum sergilemiyordu...
Almanların Kara Dev olarak nitelediği Helmut Kohl, gerçekten o iri yapılı ve kilolu cüssesiyle dev gibi duruyordu... Hem de dimdik...
Hürriyet’in Bonn Temsilcisi olarak 1987 yılında göreve başladıktan sonra Helmut Kohl’ü daha yakından tanıma ve izleme olanağı buldum. Her ne kadar suratsız bir görünüm sergilese de, dar kapsamlı toplantılarda daha rahat davrandığına ve espriler yaptığına tanık oldum. Bonn’da akredite Yabancı Gazeteciler Cemiyeti’nin başkanlığını yaptığım dönemde 1998 yılında Başbakanlık’ta düzenlenen bir toplantıda yanında oturduğum Helmut Kohl’e, “Her ne kadar siz Türklerle aynı masaya oturmak istemeseniz de burada bir Türk’ün yanında oturmak zorunda kaldınız” diye espri yapmıştım. O sessiz kalmayı yeğlemişti...
İki Almanya’nın resmen birleştiği 1990 yılında 2 Ekim’i 3 Ekim’e bağlayan akşam ve gece Berlin’deki Reich Meclisi önünde düzenlenen törende oradaydım. Helmut Kohl, Reich Meclisi’nin ana girişinin kapısında dev gibi yine dimdik ayaktaydı. İşte önceki gün Berlin’deki Alman tarihi Müzesi’nde iktidara gelişinin 30’uncu yılı vesilesiyle düzenlenen törende ben o günlere geri gittim.
Almanların Kara Dev’i gitmiş, yerine tekerlekli sandalyede oturan ve gözleri boşluğa bakan bir Helmut Kohl gelmişti. Bir yanında Almanya’nın Başbakanı Angela Merkel, diğer yanında ikinci eşi Maike Kohl-Richter vardı. İki Almanya’nın birleşmesinin mimarı olarak tarih yazdığı için tarihe geçmeyi garantileyen Helmut Kohl, gülümsemeye çalışıyordu. Ama belli ki, zorlanıyordu... Konuşmakta ise çok zorlanıyordu... Evet, Almanların Kara Dev’i artık eski dev değildi...