Son uyarı

Avrupa’da 148, ABD’de 104,
Japonya’da 57, Rusya’da 32, Çin’de 13 nükleer santral mevcut.
Türkiye’de henüz yok. Ama Başbakan’ın sözlerine bakılırsa 6 nükleer santral planlanıyor.
1940’dan beri dünyada 36 nükleer santral kazası yaşandı.
Kazaların ağırlığı giderek büyüyor.
1954’ten beri 5 büyük nükleer santral kazası oldu.
En büyükleri Çernobil ve Fukuşima. İkisinin kaza derecesi 7. Bu, nükleer santral kazalarında en son basamak.
İlk ağır kaza: 1957 Majak, Rusya. Nükleer santralden 80 ton yüksek radyoaktif dalga çevreye yayıldı. Yarım milyon insan radyoaktif ışınlanmaya maruz kaldı. Bu bölgede halen ölüm oranı yüksek.
1957 Windscale, İngiltere. Derecesi 5. Radyoaktif bulutlar 520 metre karelik bir çevreye yayıldı. Bu çevrede süt üretimi yasaklandı.
1969 Lucens, İsviçre. Kaza derecesi 5.
1979 Harrisburg, ABD. Soğutma sistemi çalışmadı. Kazanın olduğu çevre kısmen boşaltıldı. Teknisyenler çaresiz kaldı. Halk “ükleer santrallere hayır”diye sokağa döküldü. Eylemler Avrupa’ya sıçradı.
1986 Çernobil, Ukrayna. Bilinmeyen bir nedenle patlayan santrale helikopterler günlerce havadan kurşun karışımı kum döktü. Santralin 30 km çevresinde oturan 350 bin insan boşaltıldı. Tahminlere göre 50 bin kişi öldü. Bölgede halen tek bacaklı ya da tek kollu çocuklar doğmakta. Kanserden ölüm oranı yüksek.
12 Mart 2011 Fukuşima, Japonya. Soğutma sistemi çalışmadı. 30 km’lik çevre boşaltıldı. 11 bin 500 ton radyoaktif su denize pompalandı.
İranlı tasavvuf şairi Sadi Şirazi, Gülüstan adlı eserinde anlatıyor: Evi çöken bir adam “ah evim! Çökmeden önce bari haber verseydin. Ona göre tedbir alsaydım” diye sitem eder. Enkazdan yükselen bir ses “Be adam! Çatlayan duvarlarım, dökülen sıvalarımla ben sana haber verdim. Ama sen her defasında bir avuç toprakla çatlağı kapatıp ikazlarımı gözardı ettin” der. İşte Fukuşima’nın yaydığı son uyarı mesajı.