Scholz olmak zor

AMA “Almanya’da yeni bir başlangıç yapılması” için orta yol bulunup uzlaşmaya varıldı.
SPD, FDP ve Yeşiller’den oluşan ‘trafik lambası koalisyonu’ 8 Aralık 2021 tarihinde iktidarı devraldı.
Seçim öncesi hiç şans tanınmadığı halde, “Ben başbakan olmak istiyorum” diyen SPD’li Olaf Scholz, başbakanlık koltuğuna oturdu.
Bu, 23 Mayıs 1949 tarihinde anayasanın kabulüyle resmen kurulan Almanya Federal Cumhuriyeti’inde bir ilkti.
İlk kez bir ‘üçlü koalisyon’.
Çeşitli alanlarda ciddi görüş ayrılıkları olduğu bilinen ortakların işinin hiç de kolay olmayacağı biliniyordu.
Yeni hükümet, ‘Mehr Fortschritt wagen’ (Daha Fazla İlerleme Cesareti) başlıklı ‘koalisyon sözleşmesi’ni hayata geçirmek için işe koyuldu.
Tabii dünyayı kasıp kavuran Covid-19 belası yüzünden hükümetin işinin o kadar da kolay olmayacağı daha ilk günlerden itibaren çok açık bir biçimde ortaya çıktı.
Başbakan Olaf Scholz, “Ben aşı zorunluluğundan yanayım” dediği halde, küçük ortak FDP buna yanaşmadı.
Tabii bazı eyaletlerde iktidarda bulunan Hıristiyan Demokrat Birlik Partisi (CDU) ile Bavyera’daki Hıristiyan Sosyal Birlik Partisi (CSU) de Başbakan Scholz’un önerisine “Nein” (Hayır) dedi.
Almanya’daki federatif sistem, Scholz’un hedefine ulaşma yolunu kesti.

BU KEZ DE UKRAYNA SAVAŞ ÇIKTI
Ancak Covid-19 pandemisiyle boğuşma yetmiyormuş gibi, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’in durduk yerde komşu ülke Ukrayna’ya asker gönderip savaş başlatması, birçok ülkede olduğu gibi Almanya’da da Scholz hükümetinin işini daha da zorlaştırdı.
Ukrayna Devlet Başkanı Volodimir Zelenski, Rusya’ya karşı ülkelerini savunmak için dünya ülkelerine kendilerine silah yardımı yapılması çağrısında bulundu.
ABD, Avrupa Birliği (AB) ve NATO üyesi birçok ülke Ukrayna’ya silah yardımında bulundu.
Rusların bomba yağdırdığı bölgelerden her gün on binlerce çocuk, kadın, yaşlı hayatta kalabilmek için yollara düşerken, komşu ülkelerden Polonya, Romanya ve Moldavya’ya sığınıp oralardan da başka ülkelere geçmeye çalışırken, Zelenski, “Ne olur bize silah verin!” çağrısını yineledi.
Ama Scholz hükümeti, “Bizim yasalarımıza göre kriz ve savaş bölgelerine silah satışı, silah gönderilmesi yasak” diyerek Ukrayna’nın talebini geri çevirdi.
Almanya 5 bin miğfer gönderebileceğini açıkladı.
Tabii bu durum haklı olarak Ukraynalıları küplere bindirdi.
Bölgesindeki savaşlara taraf olan Mısır’a geçen yıl 4.5 milyar dolar değerinde silah ihraç eden Almanya’nın Ukrayna’ya “Yasak” demesi inandırıcı bulunmadı.
Ancak Rusya’nın bombalamayı sürdürmesi ve Almanya’da içten gelen tepkilerin artması üzerine Scholz hükümeti de Ukrayna’ya 2 bin tanksavar ve 500 Stinger füzesi gönderme kararı aldı.

DOĞAL GAZ VE PETROL YAPTIRIMI
‘Kuzey Akım 2’ doğal gaz projesini ‘politik değil, ticari bir proje’ diye devre dışı bırakmaya yanaşmayan Scholz, içten ve dıştan gelen baskılar üzerine tutum değiştirip askıya almak zorunda kaldı.
Başbakan Scholz’a şu günlerde hem içten hem de dıştan, Rusya’dan doğal gaz ve petrol satın almayı durdurması için baskı yapılmakta.
Bu alanda karar vermek hiç de kolay değil.
Zira Almanya’da tüketilen doğal gazın yüzde 55’i Rusya’dan gelmektedir.
Bunun durdurulması halinde birçok işletme üretimi durdurmak zorunda kalacaktır.
Tabii milyonlarca kişi işsiz kalacaktır.
Tabii milyonlarca hanede kaloriferler, ocaklar, fırınlar sönecektir.
*
İşte bu yüzden Yeşillerli Federal Ekonomi ve Çevre Korunması Bakanı Robert Habeck, Katar’dan, Birleşik Arap Emirlikleri’nden (BAE) doğal gaz ve petrol satın alınması için yollara düşmüştür.
Almanya’da nükleer santrallerin yeniden aktif hale getirilmesi bile tartışılmaktadır.
Scholz, ‘Putin dostu’ olarak bilinen Almanya’nın SPD’li eski Başbakanı Gerhard Schröder’in partiden ihraç edilmesi tartışmalarına sessiz kalıyor.
Tüm bu gelişmeler, Rusya’nın açtığı savaşı ‘dönüm noktası’ olarak niteleyen ve “Savaştan sonra dünya öncesi gibi olmayacak” diyen Scholz’un işinin hiç de kolay olmadığını ve olmayacağını göstermektedir.
Evet...
Scholz olmak kolay değildir.
Hem de hiç kolay değil.
Hatta zor...