Rütli örnek alın

YENİ eğitim döneminde 103 öğrenci bu okulda birinci sınıfa kaydını yaptırdı.
Okula yeni başlayan bu çocuklar, dört ayrı sınıfta eğitim görmeye başladı.
Okul müdiresi, 20 çocuğun eğitim gördüğü sınıflardan birinde 15 Arap, 2 Türk, bir İspanyol, bir Hırvat ve bir Tayvan kökenli öğrenci bulunduğuna dikkati çekti.
Yani, anadili Almanca olan hiçbir çocuğun bulunmadığına da.
Bu yıl kaydını yaptıran 103 çocuktan sadece birinin anadilinin Almanca olduğuna da.
Aynı bölgedeki iki başka okulda da durumun çok daha farklı olmadığı açıklandı.
Bu okullardaki 109 birinci sınıf öğrencisinden sadece ikisinin evlerinde anadil olarak Almanca konuşulduğu da.
“Köllnische Heide Okulu” müdiresi, “Uyumu unutun” derken, bunun da, daha ziyade üçüncü nesil göçmen kökenlilerin eşlerini atalarının geldiği ülkelerden seçtikleri için evlerde Almanca konuşulmamasından kaynaklandığını söylüyor.
Berlin’de yapılan araştırmalara bakıyorum.
İlkokula yeni başlayan göçmen kökenli çocukların yüzde 88’i çocuk yuvasına gitmiş.
Böyle olduğu halde yüzde 70’i yeteri kadar Almanca bilmiyor.
İşte bunu anlamak da kabullenmek de mümkün değildir.
İlkokula başlamadan önce 2-3 hatta 4 yıl yuvaya giden göçmen kökenli çocukların yeteri kadar Almanca öğrenememeleri yalnız onların ve ailelerinin hatası, daha doğrusu ‘suçu’ olamaz.
Bunda eğitmenlerin de sorumluluğu vardır.
Tabii politik sorumluların da.
Madem bu alanda ciddi eksiklikler vardır, o halde bu çocukların daha iyi Almanca öğrenmeleri için gereken adımlar atılmalı ve imkanlar sunulmalıdır.
Bunu hayata geçirmek bu kadar zor olmamalıdır.
*
Biz bunu 2006’da Berlin’in Neukölln İlçesi’nde, yani aynı bölgedeki Rütli Okulu’nda (Rütli Schule) da yaşadık.
O zamanlar 267 öğrencinin eğitim gördüğü Rütli Okulu öğretmenleri ve yöneticileri, dönemin Berlin Okul İşleri Senatörü Klaus Böger’e bir ‘acil açık mektup’ yazdılar.
Aynı zamanda medyaya da gönderilen bu ‘acil açık mektup’ta, çok çok büyük bir bölümünü göçmen kökenli öğrencilerin oluşturduğu bu okulda yaşanan şiddet nedeniyle eğitim sisteminin çöktüğüne yer verildi.
Öğretmenlerin, öğrenciler tarafından tehdit edildiklerine, hakarete uğradıklarına ve o nedenle sınıflara girmeye korktuklarına da.
Hatta aynı mektupta Rütli Okulu’nun ‘kapatılması’ bile talep edildi. Bu durum yalnız Berlin’de değil, günlerce Almanya genelinde tartışıldı.
Senatör Klaus Böger, “Hiçbir okulu gözden çıkaramayız” diyerek, gerekirse polis eşliğinde derslerin verilmesi için ağırlığını koydu.
Sosyal danışmanlar görevlendirildi.
Neukölln’ün o dönemdeki Belediye Başkanı Heinz Buschkowsky devreye girip bir ‘uzmanlar komisyonu’ oluşturdu.
Yeni bir yönetici ile Rütli Okulu’nda yeni bir dönem başladı.
Almanya’nın eski Cumhurbaşkanı Johannes Rau’nun eşi Christina Rau, Rütli Okulu’nun hamiliğini üstlendi.
Yani her kesimden insanlar el ele verdi.
Ve ‘Campus Rütli’ oluşturuldu.
Campus Rütli, bir ilk ve orta öğrenim kurumu haline getirildi.
Alman veliler de çocuklarını Campus Rütli’ye göndermeye başladı.
“Hiçbir çocuk, hiçbir genç gözden çıkarılamaz” sloganı ön plana çıkarıldı.
Çocuklar yeteneklerine göre desteklenip, başarı oranı yükseltildi.
2014’te Campus Rütli ilk lise mezunlarını verdi.
Yani atılan olumlu adımlar ve akıllı bir yaklaşımla ‘sorunlu’ Rütli Schule, ‘örnek’ Campus Rütli’ye dönüştürüldü.
*
İşte Neukölln’deki ‘Köllnische Heide Okulu’ başta olmak üzere bölgedeki ve kentteki diğer okullarla göçmen kökenli çocuk ve gençlerin yoğun olduğu Almanya’nın çeşitli kesimlerindeki okulların da ‘örnek okul’ haline gelmeleri için hiçbir engel yoktur.
Yeter ki istensin...
Yeter ki Rütli örnek alınsın...

 

SON 24 SAATTE YAŞANANLAR