Ortaçağ’da Almanya’da genelev
Güncelleme Tarihi:
İngiliz tarihçi Jamie Page, 1472 yılında Almanya’nın Nördlingen kentindeki genelevde çalışan Anna von Ulm adlı kadının mahkemede verdiği ifadeden yola çıkarak, Ortaçağ’da genelev kadınlarının ağır yaşam ve çalışma şartlarını araştırdı.
ARAŞTIRMA sonuçları, Ortaçağ’da genelev kadınlarının nasıl zorla çalıştırıldıklarını, itiraz etmeleri durumunda ise gördükleri işkenceleri belgeliyor. Belgeler ayrıca ortaçağda genelev işletmesinin yasak olmadığını, belediyenin iznine bağlı olduğunu gösteriyor. Nördlingen’de belediye kendisine ait olan genelevi işletme iznini Leonhart Freyermut ve hayat arkadaşı Barbara Taschenfeind adlı çifte veriyor. Genelevi işletme izni almak için çiftlerin sadece gönüllü hayat kadını çalıştıracaklarına dair yemin etmeleri gerekiyor. Diğer bir şart ise hayat kadınlarının aynı şehirden olmaması ve başka yerlerde hayat kadını olarak çalışmış olmasını öngörüyor. Aynı zamanda hafta sonları, tatil ve arife günleri de kadınlara çalışma yasağı bulunuyor.
ÇALIŞANLAR BORÇLANDIRILIYOR
Ancak genelev işleten çiftler bu kurallara uymuyor. Nördlingenli hayat kadını Anna von Ulm, mahkemede verdiği ifadesinde, aynı genelevde 11 başka kadının daha çalıştığını, işverenin kendilerini tatil günleri de çalışmaya zorladığını, yasak olduğu halde dini bayramlarda bile çalıştırıldıklarını anlatıyor. Anna von Ulm ayrıca mahkeme kayıtlarına göre giysilerini bile çok pahalıya işverenden almak zorunda olduklarını, kendilerini bu yolla borçlandırdıklarını, para biriktirmek yerine borç batağına düşerek, çalışmaya mahkûm kaldıklarını, kendilerini savunmak istediklerinde ise dayağa maruz kaldıklarını söylüyor.