Onlarınki acı da, benim ki değil mi
Güncelleme Tarihi:
Hocalı katliamının 23’üncü yıldönümü dolayısıyla Almanya’daki Türk Azerbaycan Birliği (TAVD) tarafından Berlin Türk Evi’nde konferans düzenlendi. Katliamda ölenlerin anısına saygı duruşuyla başlayan konferansta, Türk ve Azerbaycan milli marşları da okundu.
Konferansa Azerbaycan’dan milletvekili Ganira Pasayeva, Türkiye’nin Berlin Büyükelçisi Hüseyin Avni Karslıoğlu, Azerbaycan’ın Almanya Büyükelçisi Perviz Shahbazov, İstanbul Üniversitesi Öğretim Üyesi Mehmet Perinçek, Hocalı katliamının şahidi gazeteci Seriyye Ceferova ve TAVD Başkanı Hakkı Keskin de katıldı.
Türklerin de çok büyük acılara maruz kaldığını ve bunun dünya kamuoyu tarafından dile getirilmediğini belirten Karslıoğlu, “Benim atalarım niye Kars’tan Azerbaycan’dan Dağıstan’dan kaçtılar. Niye batıya, Yozgat’a gelmek zorunda kaldılar. Niye Başkonsolosun ataları Çorum’a yerleşti de Kafkaslar’da kalmadı. Bizim de demek ki bir acımız var, bizim de uğradığımız bir katliam var. Bizim de uğradığımız haksızlıklar var. Ermeni’nin de acısı var 1915’de yaşanan ama benim de acım var. Tarihte bir tek onun acısı yok. Eğer sadece bir tarafın acısı dile getirilirse benim acım dile getirilmezse o zaman arkasında kötü niyet var” dedi.
Azerbaycan Büyükelçisi Shahbazov da, “Ermenistan başkalarının elinde, diğer büyük ülkelerin elinde bir oyuncaktır. Ermenistan kullanılarak Azerbaycan’a karşı adımlar atılmaktadır” dedi. Shahbazov, Azerbaycan’ın ve Almanya Azerbaycan formunun Almanya Federal Meclisi’nde Hocalı katliamını anacaklarını ve 30 kadar Alman milletvekilinin de anmaya katılacağını söyledi.
O BAŞKONSOLOS FIRAT SUNEL
Berlin Büyükelçisi Hüseyin Avni Karslıoğlu’nun “Niye Başkonsolosun ataları Kafkaslar’da kalmadı. Bizim de demek ki bir acımız, uğradığımız bir katliam var” sözleriyle işaret ettiği Başkonsolos, aslında edebiyatçı kimliği ile tanıdığımız Fırat Sunel’den başkası değil. Sunel yazdığı ‘Salkım Söğütlerin Gölgesinde’ romanı ile İkinci Dünya Savaşı’nın gölgesinde Gürcistan’da Ermeni, Yahudi, Gürcü ve Türklerin dostça yaşadığı Ahıska’da bir gecede yüz binden fazla insanın silahlı askerler tarafından köylerinden alınıp yük vagonlarıyla topraklarından sürgün edilmelerini anlatıyor. 40 gün süren bu ölüm yolculuğunda 30 bin insan açlık, soğuk ve hastalıktan hayatını kaybeder.