‘Münih’te neden olmasın?’ diyerek ‘Çay Kulesi’ açtılar

SANATÇILARIN geçen yıl gerçekleştirdikleri üç bölümden oluşan ‘Sanatın en yüce hali, çay içme eylemidir’ adlı video performansının devam niteliği taşıyan yerleştirme sanatıyla, kültürel alanlardaki boşluklar ile sanata ve bilgi üretim yerlerine olan erişim engelleri anlatılmaya çalışılıyor. Ayrıca kent manzarasında kendine yer bulamayan belirli kültürel uygulamaların görünürlüğüne hizmet etmeyi hedefleyen kültürel etkinlik kapsamında sanatçı kardeşler sunumlarını yaparken, izleyiciler de Artothek önündeki pasajda taze demlenmiş çaylarını içiyor. Halk kültürünün bir parçası olarak çay içme sanatıyla uzun zamandır uğraştıklarını belirten iki kardeş, çalışmaları hakkında şunları söyledi:

İKİ-ÜÇ TABURE, BİR SAHPA
“Göç toplumunda yaşıyoruz dediğimizde, bunu kent kültüründe de görmek istiyoruz. Bu küçük bardaklardan siyah demli çay içmek, dünyanın birçok bölgesinde hem özel hem de kamusal alanda günlük yaşamın bir parçası olma niteliği taşıyor. Şimdilerde çay içilen bölgelerden pek çok insan Münih’e yerleşti ve evlerinde çay içme kültürünü yaşıyorlar. Pek çok nesil çay keyfini sosyal birliktelik anıyla ilişkilendiriyor. Dünyanın birçok bölgesinden, bazen geçitlerde veya ara sokaklarda sadece dört ila beş tabureden oluşan çay tezgâhlarının anılarını paylaşıyorlar. Onlar birer küçük şenlik vahalarıdır. Birçok Münihli için büyük anlam ifade etmesine rağmen, çay kültürünün neden buranın kamusal alanında da kendine yer bulamadığı sorusunu gündeme getiriyoruz. Bunun şehir manzarasında büyük bir boşluk olduğunu düşünüyoruz. İstanbul’da, Kudüs’te veya Şam’da mutlaka küçük bir çay bahçesi bulunur. Peki Münih’te neden olmasın? Çay içme sanatı burada değilse, nerede yetiştirilmelidir? Birilerinin göçmen toplumunun kültürel mirasını yaşatması gerekiyor. İki-üç tabure, bir sehpa ve böylelikle şehir toplumunun göz kamaştırıcı yönleri daha iyi gün ışığına çıkacak. O halde sokaklarda daha çok çay içelim.”