Merkel ağlamadı ama ağlayanlar da vardı

Üniformalı askerlerin ellerinde meşalelerle yürüdüğü tören sırasında bando takımının kendisinin istediği parçaları çalarken Merkel’in duygu dolu anlar yaşadığı görüldü.
Ünlü Alman şarkıcı ve aktrist Hildegard Kneft’in ‘Für mich soll’s rote Rosen regnen’ (Benim İçin Kırmızı Güller Yağsın) parçası çalarken, Merkel’in ağlamamak için kendisini zorladığı ekrana yansıdı.
“16 yaşında sessizce dedim ki, istiyorum, her şeyi ya da hiçbir şeyi” diye başlayan ve
“Tatmin olamıyorum. Hâlâ kazanmak istiyorum.
Ya her şeyi, ya hiçbir şeyi.
Benim için kırmızı güller yağmalı.
Yeni mucizelerle karşılaşmalıyım.
Eski halimden uzaklaşıp, yenilenmeliyim.
Beklenenden fazlasına ulaşmalıyım.
İstiyorum, istiyorum” sözleriyle devam eden parça Başbakan Merkel’i çok duygulandırdı.
Ama ağlamamak için direndi.

GÖZLERİNDEN YAŞLAR AKTI
Evet...
Merkel ağlamadı ama ağlayan başbakanlar da oldu.
Almanya’nın 1982-1998 yılları arasında başbakanlığını yapan Helmut Kohl için 12 Ekim 1998 tarihinde kendi ‘memleketi’ Ludwigshafen yakınlarındaki Speyer’deki tarihi Katedral (Dom) meydanında askeri veda töreni düzenlendi.
Meydanı dolduran binlerce izleyicinin alkışları arasında kısa bir konuşma yapan Helmut Kohl de duygu dolu anlar yaşadı.
“Duygularımı sözlerle ifade edemem” diyen Kohl, ünlü Alman komponist Ludwig van Beethoven’in ‘Öde an die Freunde’ (Neşeye Övgü) adlı eseri çalınırken kendisini tutamadı.
Genelde hiçbir şeye aldırmayan, her şeyi sineye çeken ve vurdumduymaz bir tutum sergileyen Helmut Kohl’ün gözlerinden yaşlar aktı.

HİSLERİNİ GİZLEMEDİ
Görevi bırakmak zorunda olduğu için değil, yaşadığı duygu dolu an nedeniyle.
Kendisinden görevi 1998 yılında devralan Gerhard Schröder için de 20 Kasım 2005 tarihinde kendi ‘memleketi’ Hannover Lebewohl’de askeri veda töreni düzenlendi.
Her ne kadar “Görev zirvedeyken bırakılmalı” dese de, seçimleri kaybettiği için görevden ayrılmak zorunda kalan Schröder de tören sırasında duygulu anlar yaşadı.
Bando, kendisi için o zamanki eşi Doris Schröder-Köpf’ün istediği Frank Sinatra’nın ‘My Way’ (Benim Yolum) adlı şarkısını çalarken Schröder gözyaşlarını tutamadı.
“Birkaç pişmanlığım var. Ama sonrasında aslında ifade etmeye değmeyecek kadar az” sözcüklerinin de yer aldığı parça kendi yaşamından kesitler yansıttığı için olacak ki, Gerhard Schröder, hislerini gizlemedi.

PROTESTO EDENLER VARDI
Ben 1999 yılı sonlarında Berlin’de yeniden göreve başladığımda Almanya’nın Cumhurbaşkanı Johannes Rau’ydu.
29 Haziran 2004 tarihinde Berlin’deki Cumhurbaşkanlığı makamı ‘Bellevue Sarayı’nın dev bahçesinde düzenlenen askeri törenle uğurlandı.
Kendisinden sonra görev yapan Cumhurbaşkanları Horst Köhler, Christian Wulff ve Joachim Gauck için de aynı yerde askeri veda törenleri düzenlendi.
Ancak tandık bir iş insanından düşük faizli kredi aldığı için istifa edip görevi bırakmak zorunda kalan Christian Wulff için düzenlenen veda töreni en dramatiğiydi.
8 Mart 2012 tarihinde ‘Bellevue Sarayı’ bahçesinde tören yapılırken, dışarda protesto edenler vardı.
O tarihte hayatta olan eski Cumhurbaşkanları Walter Scheel, Richard von Weizsaecker, Roman Herzog ve Horst Köhler, veda törenine katılmadılar.
Yani bir yerde boykot ettiler.