‘Kansız Devrim’ kutlandı

ÇÜNKÜ Leipzig’deki Nikolai Kilisesi’nde 1981 yılından beri pazartesi günleri ‘Barış Ayinleri’ düzenleniyordu.
1989 yılı eylül ayı itibariyle de her pazartesi akşamı da aynı yerde ayinden sonra ‘Barış Gösterileri’ düzenlenmeye başladı.
Daha sonraki haftalarda Doğu Almanya’nın Dresden, Halle, Magdeburg, Rostock, Potsdam ve Schwerin kentileri başta olmak üzere, başka kentlerde de ‘Pazartesi Gösterileri’ adını alan ‘Barış Gösterileri’ düzenlenmeye başlandı.

‘GEÇ KALANI YAŞAM CEZALANDIRIR’
Marksist-Leninist sistemin hâkim olduğu Doğu Blok ülkelerinin ‘babası’ konumundaki Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği’nin (SSCB) o dönemdeki lideri Mihail Gorbaçov, 7 Ekim 1949’da kurulan Alman Demokratik Cumhuriyeti’nin (DDR) 40’ıncı yılı kutlamalarına katılmak için bir gün önce başkent Doğu Berlin’e geldi.
Doğu Alman askerlerin ve tankların caddelerde ‘güç gösterisi’ sundukları etkinlikler sürerken, Doğu Berlin’de ‘özgürlük sevdaları’ protesto gösterisi yaptı.
‘Perestroyka’ (yeniden yapılanma) ve ‘Glasnost’ (saydamlık) politikasıyla tarihe geçen Mihail Gorbaçov, “Geç kalanı -geleni- yaşam cezalandırır” diyerek dönemin DDR Devlet Başkanı Erich Honecker’in ‘göstericileri susturma’ planına destek vermedi.
Doğu Almanya’daki Rus askerleri kışlalarında, Rus tankları da hangarlarda kaldı.
Ve 9 Ekim 1989’da Leipzig’deki Nikolai Kilisesi’nde saat 17.00’de başlayan ‘Barış Ayini’ bittikten sonra meydanda “Şiddet yok”, “Halk biziz” sloganlarıyla dev bir ‘Pazartesi Gösterisi’ düzenlendi.
Bu gösteriye 70 binden fazla ‘özgürlük sevdalısı’ katıldı.
Yer yer ufak tefek olaylar yaşansa da Doğu Alman polisleri de askerleri de müdahale etmedi.
Ve daha sonraki günlerde bundan cesaret alan halk, ülkenin çeşitli kesimlerinde sokaklara döküldü.

SEVİNÇLE KARŞILANDI
‘Pazartesi Gösterileri’ başka kentlere de taşındı.
Leipzig’de 16 Ekim’de düzenlenen gösteriye 120 bin, bir hafta sonrakine de 320 bin kişi katıldı.
Ve Sosyalist Birlik Partisi (SED) yönetimi, 17 Ekim 1989’da aynı zamanda partinin Genel Sekreteri olan Devlet Başkanı Erich Honecker’in bir gün sonra istifa etmesine karar verdi.
18 Ekim’de Honecker’in yerine Egon Krenz SED Genel Sekreteri oldu ve iktidarın başına geçti.
Daha sonraki günlerde ve haftalarda da “Halk biziz” (Wir sind das Volk”, “Biz bir halkız” (Wir sind ein Volk) sloganlarıyla iki Almanya’nın birleşmesi için düzenlenen gösteriler devam etti.
Ve 9 Kasım 1989 tarihinde SED Politbüro üyesi Günter Schabowski’nin saat 18.57’de, isteyen her Doğu Alman’ın kolay verilecek vizeyle ülkeyi terk edebileceğini açıklaması üzerine, halk Berlin’deki kontrol noktalarına akın etti.
Kontrol noktalarındaki polis ve askerlerin şaşkın bakışları arasında halk tarihi Brandenburg Kapısı ile Bernauer Caddesi başta olmak üzere, iki Berlin arasındaki duvarları aşarak Batı Berlinlilerle buluştu.
13 Ağustos 1961’de örülen ‘Berlin Duvarı’ 28 yıl sonra çökerken hem Doğu hem de Batı Alman halkları, daha doğrusu Alman halkı görülmemiş bir sevinç ve mutluluk yaşadı.
Birbirlerini hiç tanımayan insanlar, birbirlerine sıkıca sarılarak bu sevinçlerini gözyaşı dökerek paylaştı.
*
İşte iki Almanya’nın 3 Ekim 1990 tarihinde birleşmesinin ve ‘Kansız Devrim’in gerçekleşmesinin yolunu açan Leipzig’deki ‘Barış Ayinleri’ ve 9 Ekim 1989’daki ‘Pazartesi Gösterisi’nin 35’inci yıldönümünde aynı yerde kutlama ve gösterinin yapıldığı caddelerde ‘ışık şenliği’ düzenlendi.
Kutlamalara Şansölye Olaf Scholz da katıldı.
Scholz, “Biz bir halkız” söyleminin tarihe geçtiğini ve büyük bir cesaretle özgürlüklerine kavuşmak için insanların sokaklara dökülüp iki Almanya’nın birleşmesini sağlayarak tarih yazdıklarını vurguladı.
“Bugün ‘Barışçıl Devrim’in 35’inci yılını kutluyoruz, ama mükemmel bütünleşmeyi, hele hele tamamen bütünleşmeyi kutlayamıyoruz” itirafında da bulundu.
Ancak farklı alanlardaki eksikliklere rağmen çok önemli gelişmeler kaydedildiğinin inkâr edilmemesi gerektiğinin de altını çizdi.