İşte insan

YER: Nazilerin “KZ” olarak niteledikleri toplama kampı Sachsenhausen.

Berlin'in kuzeyinde eski Doğu Almanya sınırları içinde kalan Oranienburg kentinin bir parçası.

Tarih:13 Nisan 2010.
Dünyanın çeşitli kesimlerinden 30'a yakın medya mensubu...

Her gün yüzlerce insanın, özellikle de öğrencilerin ziyaret ettiği eski bir “katliam merkezi”.

Girişteki binanın sol tarafındaki toplantı odasında bekliyoruz...

Elinde baston, beyaz saçlı, bakımlı, takım elbiseli, yaşlı bir bey beklediğimiz odaya giriyor...

Evet, bu bey Sachsenhausen toplama kampından sağ olarak kurtulmayı başaran şanslılardan biri...

Hollandalı Peter Josef Snep.

Peter Josef Snep, Hollandalı bir çiftin çocuğu olarak 1921 yılında Almanya'nın Bonn kentinde dünyaya gelmiş.

Naziler Hollanda'yı 1940 yılında işgal edince ailesi İsviçre'ye kaçmış.

Peter Josef Snep, sahte belge ve pasaportlarla yüzlerce Yahudi'yi ölümden kurtarmış.

Ancak 1942 yılında babasıyla birlikte yakalanmış ve Sachsenhausen'deki toplama kamplarına getirilmiş.

1943 yılında da serbest bırakılmış ve “köle işçi” olarak çalışması için Amsterdam'a gönderilmiş.

Peter Josef Snep, “köle işçi” olarak çalışmak yerine direnişçilerin safında yer almış ve Nazilere karşı mücadele etmiş.

89 yaşındaki Peter Josef Snep'in o “ölüm kampı”nda neler hissettiğini bilmek istediğimiz için ardarda soruları sıralıyoruz...

Yaşadıklarını, daha doğrusu çektiği acıları anlatırken zaman zaman gözleri nemleniyor...

Konuşmakta güçlük çekiyor...

Ancak gözyaşlarını içine gömdüğü de gözden kaçmıyor...

Bir arkadaş bunca çektiklerinden sonra Almanlardan nefret edip etmediğini bilmek istiyor.

Yanıtı çok açık: Hayır...

Peter Josef Snep, Almanlara kin duymadığını söylüyor...

“İşte insan... İşte büyük insan” diyorum kendi kendime...

Sonra kapısında Nazilerin sloganlarından biri olan “Arbeit macht frei” yazılı toplama kampına giriyoruz Snep'le birlikte...

Bize, Alman ordusunda kullanılacak ayakkabı testlerinin yaptırıldığı alandaki “yürüyüş kulvarı”nı gösteriyor...

Aç susuz, günde 40-50 km. yürümeye zorlandıklarını, düşüp bayılanların aynı yerde kurşunlanarak öldürüldüklerini anlattı.

Her gün en az 8-10 kişinin gözleri önünde öldürüldüğünü söyledi...

Kendisi sporcu olduğu için zorlanmadığını, iyi bir uzun yürüyüşçü olan babasının da kurşunlanmaktan kurtulduğunu anlattı.

Tabii, her an için ölüm korkusuyla yaşamanın ne demek olduğunu tahayyül etmeyi de bize bıraktı.

1938 yılında Nazilerin KZ İdari Merkezi olarak inşa edilen Sachsenhausen'deki toplama kampında yaklaşık 4 saat kaldık.

40 ulustan 200 bine yakın insanın acı çektiği, açlıktan susuzluktan ve işkenceden öldüğü kamptaki gaz odalarını gördük.

Cesetlerin, hatta bazen yaşayanların bile cayır cayır yakıldığı “fırınları” gördük...

Hafta sonunda Sachsenhausen ve ayın bölgedeki Ravensbrück ile bazı Nazi toplama kamplarındaki tutukluların Kızıl Ordu olarak bilinen dönemin Sovyetler Birliği orduları tarafından kurtarılışının 65'inci yıldönümünde anma tekinlikleri düzenlendi.

Bu etkinliklere Nazi kamplarından sağ olarak kurtulup da şu anda hayatta olan “bir avuç” insan da katıldı.

Bunlar arasında Peter Josefg Snep de vardı...