HEM TUĞÇE HEM ALBAYRAK
Güncelleme Tarihi:
LÜTFEN benim gibi yapın. Şu fotoğrafa bakın...
Hayır hayır sadece bakmayın, o gözlerdeki sımsıcak ifadeyi seyredin...
Ve kendi kendinize bir vicdan muhasebesi yapın.
* * *
Bu gözlerde, “kinin davasını sürdüren” bir çocuğun ifadesi var mı...
Bu dünya güzeli yüzde, “dava”, “kavga”, “intikam”, “Rövanş”, “öç” gibi ilkel duyguların eserini görüyor musunuz...
Ben görmedim...
* * *
Ama şunları gördüm...
Mertlik var. Cesaret var.
İnsanlık var. Sıcaklık var. İnsan sıcaklığı...
Olmayan şey ise, bazı siyasetçilerin, bazı köşe yazarlarının insafsızca sürdürdükleri kinlerinin davası yok...
* * *
Tanıdınız değil mi bu kızımızı...
Restoranda, hiç tanımadığı bir Alman kıza tacizde bulundu diye erkekler dünyasına meydan okuyan bir kız o...
Hayatı pahasına meydan okuyan bir kızımız o...
* * *
Sakın sanmayın ki o kızın bu muhteşem insanlık hikâyesi, o gece o restoranda fevri bir hareketle başladı...
Hayır kardeşim. Uzun bir hikâyedir o...
Ta çocukluktan başlayıp, ta ana rahminden başlayıp gelen bir hikâyedir.
O çocuğa hiçbir kininin hiçbir davasını sürdürmeyi öğretmeyen, “insanlık bilgisi” dersinden yıldızlı pekiyi ile mezun olmuş bir anne ve bir baba vardır o hikâyenin başında.
O ailenin yetiştirdiği bir çocuktur ve 2 yıl önce, yani daha da küçükken, organlarını bağışlayacak kadar gani gani almıştır insanlıktan nasibini.
Yani, bazı büyükler, korkaklıklarını, duygusuzluklarını inanç kılıfına sokup kaçarken, o sırf başka insanlara hayat versin diye bu kararı almıştır.
* * *
Kızımızın adı Tuğçe.
Soyadı “Albayrak”.
Türkçenin en güzel kelimelerinden oluşmuş harikulade bir çiçek demeti.
* * *
Ey bu ülkenin insan insanları... Bilin ki...
Gerçek Yeni Türkiye’nin müfredat programlarını, Ankara’daki kibirli ve kinlerinin davasının sahibi siyasiler değil, işte bu Türk çocukları yazacak...
* * *
İşte sırf bunun için bugün sizden bu güzel kızımız için bir Fatiha dileniyorum...
Onun mezar taşına değil, şu sıcacık gözlerine bakarak okuyun Fatihanızı...
Daha çok hissedeceksiniz...
Yok mu Papa’nın dilinden konuşacak bir Müslüman
PAPA ziyaretinin arkasından şunlar kaldı.
- BİZ O daha gelmeden, büyük bir siyasi şov yaptık. Hıristiyan âlemine saydırdık da saydırdık. Ne “ölü seviciliklerini” bıraktık, ne gaddarlıklarını...
- BİZ O geldikten sonra, ne alakası varsa, sanki Müslümanların değil de Hıristiyanların meselesiymiş gibi ona Sisi’yi şikâyet ettik.
- BİZ Hiç düşünmedik ki, yarın bir gün bir başka siyasetçi de çıkar, Papa’ya Türkiye’deki adaletsizlikleri, insanlar üzerinde estirilen terörü, hırsızlıkları, yolsuzlukları, ayakkabı kutularını şikâyet etse ne deriz, ne hissederiz...
- O NE YAPTI Sultanahmet Camisi’ne gitti, bütün insanlık için dua etti.
Ayasofya’ya gitti insanlık için dua etti...
Ağzını açıp tek kelime siyaset yapmadı...
Merak ediyorum...
Yok mu bir güzel Müslüman, o dualara katılacak, farklı inançlardan aynı dileklerde bulunacak...
Eminim vardır..
Ama eminim, korkusundan sesini çıkaramıyordur.
Dün gece Ecevit’i gördüm kavuniçi pantolonu vardı
DÜN gece rüyamda Bülent Ecevit’i gördüm. Beşiktaş Meydanı’ndaydım. Üzerinde spor bir ceket, altında kavuniçi bir pantolon vardı.
Üç küçük kız çocuğu sevgiyle ona sarılıyordu.
Hemen koşup cep telefonu ile fotoğraflarını çekmeye başladım.
Instagram’a koyup altına duygularımı yazmak istedim.
Onu hiç görmediğim kadar güzel gülüyordu.
Sonra çektiğim fotoğraflara baktım...
Hiçbiri yoktu...
* * *
Niye böyle bir rüya...
“Acaba dürüstlüğü mü özledik...”
Yoksa uykuya dalmadan önce Roger Shattuck’un “Yasak Bilgi” kitabında okuduğum şu cümle mi...
“Tanrı yarattıklarından pişman olur ve sadece Nuh’u hayatta kalmayı hak eden ‘dürüst bir adam’ olarak görür...”
* * *
Bu yıl G20’nin başkanlığı Türkiye’de...
Yılın teması yolsuzluklarla mücadele...
Umarım döneme başkanlık edecek Başbakan da, şu an yolsuzlukları inceleyen komisyonun üyeleri de benim gördüğüm rüyaları görür ve etkisi altında kalırlar...