Güle güle gerçek gazeteci

Güncelleme Tarihi:

Güle güle gerçek gazeteci
Oluşturulma Tarihi: Şubat 10, 2020 10:09

Cumartesi günü Berlin büromuzdan Ali Varlı aradı. “Ağbi, Mehmet Aktan vefat etmiş” dedi. Mehmet Aktan bir süredir hastaydı. Köln’de bir bakımevinde yatıyordu. Sağlık haberini hep onunla yakından ilgilenen Hürriyet gazetesi Köln eski temsilcisi Tuncay Yıldırım’dan alıyorduk. Böyle bir acı haberi bekliyorduk. Ama ne kadar hazırlıklı olursanız olun, her zaman erkendir ölüm.

Haberin Devamı

Güle güle gerçek gazeteci
MEHMET Aktan’ı en eski tanıyanlardanım. Münih’te üniversiteye giderken, o doktorasını bitirmiş, gazeteciliğe başlamıştı. Daha sonra Köln’e taşınmasına rağmen, hep yollarımız kesişti.
Safkan bir gazeteciydi Mehmet Aktan. Bir haber avcısıydı. Onu bize de bulaştırdı.
Haber tutkusunu hep alageyik efsanesine, hikâyenin kahramanı Halil’in alageyik avı tutkusuna benzettim;
“Tek çocukları Halil’i bir gün Toroslar’ın tepelerinde, alageyik avı peşinde kaybedecekleri korkusuyla yaşayan anne babası onu evlendirerek bu tutkudan kurtarmaya çalışırlar. Ama gerdek gecesi arkadaşları Halil’e şaka amacıyla penceresinin önünden alageyik uğultusu yaparlar. Duvarda asılı tüfeğini kaptığı gibi dağa koşan Halil, gece kayalıklardan düşerek hayatını kaybeder.”
Mehmet Aktan’daki haber tutkusu da işte öyle bir şeydi.
Elinde laptopu, not defteri ve fotoğraf makinesi hiç eksik olmazdı. Yeter ki, bir haber duymasın, yeter ki, bir haber kokusu almasın... Çantasını kaptığı gibi düşerdi yollara.
Haber peşinde koşma heyecanını kaybederim korkusuyla nişanını bozdu. Bir daha da evlenmeyi düşünmedi.
Türkiye’de ağabeyinin ölüm haberi kendisine ulaştığında, Avrupa’daki Türkler için hazırlayacağı ‘Sıla Yolu’ haberindeydi Mehmet Aktan. Haber kutsaldır anlayışı ağır bastı ve ağabeyini son yolculuğuna uğurlayamadı.
Telefonla aradı.
Sesinde ağabeyine son görevini yerine getirememiş olmanın hüznü vardı. “O içimdeki haber kurdunu yine yenemedim” dedi.
*
Köln’de kaldığı odasının duvarları gazete küpürleriyle doluydu. Küpürlerin ortasında bir elini havaya kaldırmış bir kadın fotoğrafı asılıydı.
Aktan, “Bu annem” dedi.
Ama annenin karşısındakine kızmış bir hali vardı.
Anlattı: “Annem bana, ‘Oğlum bu kadar yıl ben seni gazeteci olman için mi okuttum’ diye sordu. İşte bu, o anın fotoğrafı” dedi.
Mehmet Aktan, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’nde okudu. Münih Ludwig Maximilian Üniversitesi’nde sosyoloji öğrenimi yaptı. ‘Federal Almanya Cumhuriyeti’ndeki Yabancı İşçiler İçin Medya’ üzerine doktora tezini yazdı. Münih’te Türk toplumu içinde hep ‘Sosyolog Aktan’ olarak tanınırdı. O, Dr. titrine rağmen gazeteciliği seçti. Köln Radyosu, Deutsche Welle, BBC Türkçe, Milliyet gazetesinde çalıştı.
Serbest kalmayı sevdiği için ne kadro istedi ne de yöneticilik. Kalemi ve beyni birbiriyle ayrı düşünceye kadar haber peşinde koştu.
1948 Adana Kozan doğumlu Mehmet Aktan, 5 Şubat 2020 tarihinde 72 yaşında hayatını kaybetti.
Güle güle Mehmet Aktan!
Güle güle safkan gazeteci!

 

BAKMADAN GEÇME!