Eşitlik sadece kâğıt üzerinde

23 Mayıs 1949 tarihinde ‘Grundgesetz’ (Temel Yasa) olarak bilinen Alman Anayasası’nın kabulüyle resmen kurulan Federal Almanya Cumhuriyeti’nde kadın-erkek eşitliği yıllardır gündemdedir.
Anayasanın üçüncü maddesinde, “Bütün insanlar yasa önünde eşittir. Erkekler ve kadınlar eşit haklara sahiptirler. Devlet, kadın ve erkeklerin eşitliğinin sağlanmasını gerçekten teşvik eder ve var olan dezavantajların giderilmesi için çaba gösterir” denilmektedir.
Evet...
Kadın-erkek eşitliği anayasada baştan beri yer aldığı halde, genelde bu hep kâğıt üzerinde kalmıştır.
Zira Almanya’da kadınlar, 1958 yılına kadar eşlerinin izin vermemesi halinde, isteseler de çalışamamışlardır.
1977 yılına kadar da ancak ‘ev işlerini ihmal etmemeleri koşuluyla’ çalışmalarına imkân kılınmıştır.
Almanya’da kadınlar, eşleri veya babaları izin vermeden 1958 yılına kadar ehliyet alamamışlardır.
Almanya’da kadınlar, ancak 1962 yılında kendi adlarına bankalarda hesap açtırabilme hakkına sahip olmuşlardır.
Bunların hepsi de 1958 yılında hayata geçirilen ‘Eşit Haklar Yasası’ ile gerçekleşmiştir.
Almanya’da 1980 yılından beri geçerli yasalara göre aynı işi yapan kadın ve erkeklere eşit ücret ödenmesi gerekmektedir.
Ama bu da hâlâ sadece kâğıt üzerinde geçerlidir.
Resmi makamların en son verilerine göre, günümüzde bile bu alanda eşitlikten söz etmek mümkün değildir.
Zira aynı işi yaptıkları halde kadınlara erkeklerden yüzde 20 civarında daha az ödeme yapılmaktadır.
Almanya’da geçerli yasalara göre kadına fiziksel, psikolojik, cinsel şiddet ve hakaret yasaktır.
Ancak yapılan araştırmalar bunun hiç de öyle olmadığını ortaya koymaktadır.
Almanya’da 16-74 yaş grubu kadınların yüzde 80’i 16 yaşından itibaren en az bir kez şiddet gördüklerini söylemektedir.
Hem de çoğu kez eşlerinden, arkadaşlarından, partnerlerinden ve eski eşlerinden.
Almanya’da 2018 yılında 12 bin 100 kadın eşleri, arkadaşları, partnerleri veya eski eşleri tarafından ağır yaralanmış, 324 kadın da öldürülmüştür.
*
Evet, ‘kadına şiddet yasağı’ da sadece kâğıt üzerinde kalmaktadır.
Almanya’da 1918 yılında 20 yaşın üstündeki kadın ve erkeklere seçme ve seçilme hakkı verildi.
Nitekim dönemin Almanya’sında 19 Ocak 1919’da yapılan genel seçimlere 300’e yakın kadın aday katıldı.
Bu seçimlerde Alman Ulusal Meclisi’ne 386 erkek, 37 kadın milletvekili girdi.
Şu anda geçerli yasalara göre 18 yaşın üzerindeki kadın ve erkekler seçme ve seçilme hakkına sahiptir.
Ama Federal Meclis olarak bilinen Alman Parlamentosu’ndaki tabloya bakıldığında da kadın-erkek eşitliğinin sadece kâğıt üzerinde kaldığı görülmektedir.
24 Eylül 1917’de yapılan genel seçimlerde, Federal Meclis’e kadınlı-erkekli 709 milletvekili girdi.
Bunlardan sadece 218’i kadındır.
Yani sadece yüzde 30.7’si.
CDU’lu 192 milletvekilinden 41’i, yani sadece yüzde 27’si kadındır.
CSU’lu 54 milletvekilinden sadece 8’i, yani yüzde 17’si kadındır.
SPD’nin 153 milletvekilinden 64’ü, yani yüzde 42’si kadındır.
Yüzde 50 kotası uygulanan Sol Parti’nin 69 milletvekilinden 37’si, yani yüzde 54’ü kadındır.
En az yüzde 50 kotası uygulamasını Almanya’da hayata geçiren ilk parti olan Yeşiller’in 67 milletvekilinden 39’u, yani yüzde 58’i kadındır.
Liberal geçinen FDP’nin ise 80 milletvekilinden sadece 19’u, yani yüzde 17’si kadındır.
Sağ popülist AfD’nin 90 milletvekilinden sadece 11’i kadındır.
Zamanla biri kadın, üçü erkek 4 milletvekili AfD’yi terk etmiştir.
Evet...
Almanya’da 1911 yılından beri ‘Dünya Kadınlar Günü’ kutlandığı ve 2005 yılından beri Almanya’nın Başbakanı kadın (Angela Merkel) olduğu halde, politikada da kadın-erkek eşitliği kâğıt üzerinde kalmaktadır.