Erken seçimi unutun

Evet...
Almanya’da erken seçime gidilmesini istemek kolaydır.
Ama erken seçime gidilmesi hiç de o kadar da kolay değildir.
*
Yasalara göre 4 yıl olan yasama dönemi bitmeden erken seçime gidilmesi için Federal Meclis’te bulunan milletvekillerinin yarıdan fazlasının desteğini almak gerekmektedir.
Federal Meclis’te şu anda 736 milletvekili bulunmaktadır.
Koalisyon hükümetini oluşturan SPD’nin 207, Yeşiller’in 118 ve FDP’nin 82 milletvekili vardır.
Hıristiyan Demokrat Birlik Partisi’nin (CDU) 152, Hıristiyan Sosyal Birlik Partisi’nin (CSU) 45, sağ popülist Almanya için Alternatif’in (AfD) 78, Sol Parti’nin 38 milletvekili var.
Bağımsız da 6 milletvekili bulunmaktadır.
Yani 736 milletvekilinden 407’si hükümet partilerindendir.

TAMAMEN ÇILGINLIK
İşte bunlardan hepsinin olmasa bile, bazılarının desteği olmadan Almanya’da erken seçime gidilmesi mümkün değildir.
Şu andaki siyasi atmosfere bakıldığında, koalisyon hükümetini oluşturan partilerin erken seçime gidilmesine onay vereceklerini düşünmek saflık olur.
Hükümet partili parlamenterlerin erken seçime onay vermeleri ise kendileri ve partileri açısından tamamen çılgınlık...
Zira son yapılan kamuoyu yoklamalarına göre, Almanya’da bu hafta sonu genel seçim olsa CDU/CSU’nun yüzde 29, AfD’nin yüzde 23, SPD’nin yüzde yüzde 15, Yeşiller’in yüzde 13, FDP’nin yüzde 5, Sol Parti’nin yüzde 4 ve Özgür Seçmenlerin (FW) yüzde 3 oy alması beklenmektedir.
Bu veriler ışığında iktidardaki SPD, Yeşiller ve FDP’nin erken seçime onay vermeleri, yalnız çılgınlık ve delilik değil, aynı zamanda ‘intiharları’ olur.
*
Almanya’da erken seçim tartışmaları gündeme geldiğinde, aklıma hep “Ben seçimlerden önce zam yapacak kadar enayi miyim?” diyen Türkiye’nin eski Başbakanı ve Cumhurbaşkanı Turgut Özal’ın bu söylemi gelir.
Aklımdan hep, “Bu veriler ışığında, hükümet partili parlamenterlerin erken seçime onay vermeleri, enayilik olduğu gibi, kendi kuyularını kazmak, kendi ayaklarına değil, kendi kafalarına kurşun sıkmak anlamına gelir” demek geçer.
23 Mayıs 1949’da Anayasa’nın kabulüyle resmen kurulan Almanya Federal Cumhuriyeti’nde şimdiye kadar 3 kez erken seçime gidilmiştir.
1969 yılında SPD ile FDP’nin oluşturduğu koalisyon hükümetinde Başbakan Willy Brandt’ın ‘‘Doğu Politikası’ (Ost Politik) bazı milletvekillerini huzursuz etti.
SPD’li ve FDP’li bazı parlamenterler 1972 yıkında partilerinden istifa edince hükümet çoğunluğu kaybetti.
Bunun üzerine 19 Kasım 1972’de Almanya’da “ilk erken genel seçim” yapıldı.
SPD ve FDP seçimleri kazanarak Willy Brandt başbakanlığında ortaklığa devam edildi.
FDP, 1974 yılında Brandt’ın yerine başbakanlık koltuğuna oturan SPD’li Helmut Schmidt’le de ortaklığa devam etti.
1980 yılındaki seçimlerden ortaklar zaferle çıktıkları halde, görüş ayrılığı nedeniyle FDP’li 4 Bakan 1982 yılı eylül ayında istifa etti.
FDP’nin ‘cephe değiştirmesi’ üzerine Helmut Kohl başbakanlığında 1 Ekim 1982’de CDU/CSU-FDP koalisyonu gerçekleşti.
8 Mart 1983’te yapılan erken genel seçimleri kazanan CDU/CSU ile FDP ortaklığa devam etti.
Hem de aralıksız olarak 1998 yılına kadar.

‘ÜÇÜNCÜ ERKEN SEÇİM’
1998 yılında Almanya’da bir ilk daha gerçekleşti.
27 Eylül 1998’deki genel seçimlerden ‘en güçlü parti’ olarak çıkan SPD’li Gerhard Schröder başbakanlığında Yeşiller’le “Almanya’nın ilk Kırmızı -Yeşil Koalisyon Hükümeti’ (SPD-Yeşiller) kuruldu.
SPD ile Yeşiller, 2002 yılındaki genel seçimleri de kazanarak ortaklığı sürdürdü.
Ancak 2005 yılı ilkbaharında Kuzey Ren Vestfalya (KRV) Eyalet Parlamentosu seçimlerini SPD kaybedince Başbakan Schröder’i bir telaş aldı.
Schröder, ülke genelinde halkın desteğini almak için Yeşiller’le birlikte erken genel seçimlere gitmeyi kafaya koydu.
Ve Schröder ‘güven oylaması’ istedi.
SPD ve Yeşillerli parlamenterlerin çoğu ‘anlaşmalı olarak’ Schröder hükümetinin ‘güven oylaması’na destek vermeyince, “üçüncü erken seçim” yolu açıldı.
*
18 Eylül 2005 tarihinde yapılan erken genel seçimlerden CDU/CSU ‘en güçlü kanat’ olarak çıktı.
Seçim akşamı televizyonda yayınlanan ‘Filler Buluşması’ programında, CDU/CSU’nun başbakan adayı Angela Merkel’le ilgili bir soru üzerine “Siz gerçekten başbakan olmak istediğini söyleyen Bayan Merkel’in görüşme önerisine benim partimin ‘evet’ diyeceğine inanıyor musunuz? Kiliseyi köyde bırakalım” diyen Schröder yanıldı.
Ve Angela Merkel, 22 Kasım 2005’te SPD ile ortaklık ederek “Almanya’nın ilk kadın Başbakanı” oldu.
Hem de 8 Aralık 2021’e kadar da koktuğunu korudu...