Biz söyledik ama dinlemediler

Cinayet zincirinde kurban veren aileler ilk yıllar görüştüklerini kaydeden Semiya Şimşek, “Ancak bu görüşmenin yarayı deşmekten başka bir faydası olmuyordu. Son gelişmelerle birlikte Gamze (Kubaşık) ile yeniden görüşmeye başladık. Diğer ailelerle yeniden görüşmek, birlikte ne yapacağımıza karar vermek istiyoruz. Son gelişmeler doğrultusunda dava açılır mı, mahkeme olacak mı, olası bir davada bizi neler bekliyor bilmiyoruz. Bize katillerin o kişiler olduğu bilgisi dahi verilmedi. Bu anlayışı anlamak mümkün değil” dedi.

Faillerin ölü ele geçirildiği haberini televizyonlardan öğrendiklerini kaydeden Semiya Şimşek, şöyle konuştu:
“Babam öldürüldüğünde polis annemi kardeşleriyle birlikte suçlamıştı. Sonra, ‘Babanız yok Hollanda’ya gidiyor, yok kumar oynuyor, yok mafya işi’ dediler. Biz, ‘Neonaziler olabilir’ dedikçe, polis ‘Hayır, onlar olamaz, gamalı haç gibi işaret bırakırlardı, olayı üstlenirlerdi’ diyordu.” Semiya, Şimşek, “Neden biz? Babalarımız seçilerek mi öldürüldü bilmek istiyoruz. Sekiz Türk öldürüldü. Türkiye’den tık yok. Kimse bizim yanımızda değil. Çok yalnız bırakıldık” dedi.

Okumamızı istemişti

Babasının kendilerinden üniversiteyi bitirmelerini istediğini kaydeden Semiya Şimşek, “Babam çok sevilen bir insandı. Kasaba sakinleri babam öldüğünde çok üzülmüştü. Babam öldürüldükten sonra dayılarımızın yanına, Friedberg’e taşındık. Ben üniversiteyi başarıyla bitirip sosyal pedagog oldum. Göçmenlerin uyumuna destek veriyorum. Kardeşim de tıp eğitimini sürdürüyor. Babamın isteğini yerine getirdik” diye konuştu.