Berlin’de dostluk kazandı

NORMAL günlerde 15 dakikada gittiğim stada yaklaşık bir saatte ulaşabildim.

Stadın önü ellerinde Türk ve Alman bayraklarıyla, hem Türk hem de Alman bayrağı taşıyan futbolseverle doluydu.
Ellerinde Türk bayrakları taşıyan ve “Türkiye, Türkiye” diye slogan atan çocuklar da vardı.
Karşılaşma saat 20.45’te başladığında 72 bin 579 seyirci alan Olimpiyat Stadı “Türkiye, Türkiye” sesleriyle inliyordu.
Görüntüye bakılırsa, seyircilerin 50 binden fazlası Türkiye kökenliydi.
Türk bayrakları ve Alman bayrakları dalgalanıyordu.
*
Daha 5’inci dakika dolmadan Alman millilerin ilk golü atması üzerine Türk arkadaşlara “İşimiz kötü. Böyle giderse farklı kaybederiz” dedim.
Ama hiç de öyle olmadı.
İlk yarıyı millilerimiz 2-1 önde bitirdi.
Türk seyirciler Olimpiyat Stadı’nı inletti.
Alman milliler 49’uncu dakikada eşitliği sağlasa da 90+7’den sonra Türkiye sahadan 3-2 galip, Türk seyirciler de coşkuyla ayrıldı.

KUTLAMALAR DEVAM ETTİ
Karşılaşmadan önce bazı Alman gazetelerinde ‘sürtüşmeler yaşanacağı, olaylar çıkacağı’ yönünde ‘beklentiler’ yer alsa da karşılaşma sırasında da maçtan sonra da ‘korkulan’ olmadı.
Tam bir dostluk sergilendi.
Almanlar da Türkler de aynı metrolara, aynı otobüslere binip beraber yolculuk ederek evlerinin yolunu tuttu.
Tabii kendi veya arkadaşlarının, tanıdıklarının otomobillerine binerek de.
Karşılaşma, Almanya saatiyle 22.45’e doğru bittiği halde, başkent Berlin’in ünlü Ku’Damm Caddesi üzerinde kutlamalar devam etti.
Türk seyirciler otomobillerine binerek Türk bayrakları sallayıp Ku’Damm’da tur attı.
Geç saatte olmasına rağmen polis müdahale etmedi.
Gürültü yapılmasına, zaman zaman klakson çalınmasına göz yumdu.
Kutlamalar gece yarısı saat 02.00’de sona ererken herkes evinin yolunu tuttu.

BEKLENTİLERİ BOŞA ÇIKTI
Bu görüntüleri izlerken kendimi birden 26 Ekim 1983’te başkent Berlin’de aynı statta Türkiye ile Almanya arasında oynanan Avrupa Futbol Şampiyonası eleme maçı öncesi ve sonrası yaşadığımız günlerde buldum.
Maçtan önce Alman medyasında Türk ve Alman seyirciler arasında sorun yaşanacağı, kavga-dövüş çıkacağı yönünde haberler yer alıyordu.
O günlerde Hürriyet’in Berlin büro şefliğine atanalı birkaç ay olmuştu.
Sonradan Almanya Cumhurbaşkanı olan o dönemdeki Berlin Eyalet Başbakanı Richard von Weizsaecker de tedirginlik yaşıyordu.
Basın Sözcüsü Friedbert Pflüger’le konuşup, Weizsaecker’le hem bir söyleşi yapmayı hem de bir Türk aileyi ziyaret ederek dostluk mesajları verilmesini önerdim.
Öyle de yaptık.
Bir Türk aileyi ziyaret ederek hem çay ve Türk kahvesi içtik hem kadayıf ve baklava yedik hem de söyleşi yaptık.
Tabii tam bir “Türk dostu” olan Richard von Weizsaecker’in dostluk çağrısını da Hürriyet’te yayımladık.
Türk Milli Takımı maçı 5-1 kaybetti.
Bazı Alman gazetelerin ‘beklentileri’ boşa çıktı.
Almanlarla birlikte Berlinli ve Almanya’nın çeşitli kesimlerinden gelen Türkler de birlikte kutlayıp tam bir dostluk sergilediler.

TÜRKLER ALMANYA’YI DESTEKLEDİ
Almanya, 9 Haziran-9 Temmuz 2006 tarihleri arasında Dünya Futbol Şampiyonası’na ev sahipliği yaptı.
Ay-Yıldızlı takımımızın katılamadığı bu şampiyonada, Almanyalı Türkler, Alman Milli Takımı’nın yanında yer aldı.
Uzatmalarda 1-1 biten final maçını penaltı golleriyle Fransa’ya karşı 5-3 kazanarak İtalya şampiyon olsa da ‘buralı’ olan Türkler şampiyona boyunca hep Alman millileri destekledi.
Tabii Almanyalı Türkler, 2010 yılında başkent Berlin’de yine Olimpiyat Stadı’nda yapılan Avrupa Kupası elemelerinde Almanya’ya karşı oynayan Türk millileri alkışladı.
Alman Milli Takımı’nda oynayan Mesut Özil’i yuhaladı.
Almanya’nın 3-0 kazandığı karşılaşmada ikinci golü atan Mesut Özil ‘anavatanı’ Türkiye’ye gol atmanın sevincini yaşayamadı.
2009-2018 yıllarında Alman Milli Takımı’nda 92 maçta forma giyen ve 23 gol atan Mesut Özil, 2018 yılında Arsenal’de oynarken Türkiye’nin Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’la fotoğraf çektirdiği için Almanya’da adeta ‘vatan haini’ ilan edildi.
Gelen tepkilere kızan Mesut Özil, restini çekerek Alman Milli Takımı’nda haklı olarak bir daha oynamadı.