Bakan’a methiye

NE kadar sevindik değil mi?
Nerdeyse milli bayram ilan edecektik.
Aygül Özkan, ilk Türk kökenli Bakan.
Bir konvoy halinde sokağa dökülmediğimiz kaldı,
korno çalarak.
Eğer Bavyera’da olsaydı,
bir Türk kökenli bakan.
Meclisin önünde davul zurna çalardık.
Kırk gün kırk gece.
Hem de bir elimizde Alman,
diğerinde Türk bayraklarıyla.
Ama kaçırdı bu fırsatı,
Aşağı Saksonyalı Türkler.
Onlar şaşkınlık içinde
ne oldu Allahaşkına diye sorarken,
Aygül Özkan oldu Bakan.
Hem de CDU’dan.
Başlarına taş mı düştü dersin?
Yoksa kökenini mi inkar etti Özkan?
Gazeteci milletiyiz biz.
Hep şüpheci düşünürüz.
Hemen sorduk çiçeği burnunda Bakan’a.
Ne kadar Türk hissediyorsun kendini?
Ve sonunda çaktık manşeti.
İlk Türk Bakan sevinci.
Sen yazarsın da eloğlu boş durur mu?
O da bastı manşeti.
Müslüman Bakan.
Neler yapmadık şu Almanya için.
Kimimiz türkü söyledik,
Almanya acı vatan.
Kimimiz döndük.
Kimimiz acıyı bal eyleyip geldik bugüne
Ve 50 yıl sonra nihayet.
Birimiz olduk bakan.
Hem de CDU’dan.
Dankeschön Merkel.
Bir sen anladın kıymetimizi.
Darısı SPD’yle Yeşiller’in başına.
Nasıl faka bastı ama,
SPD’li Thilo Sarrazin.
Hani bu Türklerden sadece manav olurdu.
Helal olsun sana Aygül Özkan.
İyi gösterdin şu Sarrazin gibilerine.
Türklerden bakan da olabileceğini.
Derken, patlattı bizim Bakan
Aygül Özkan ilk demecini:
Kesinlikle Türk liselerine karşıyım.
Türkiye’nin AB üyeliğine de gerek yok.
Olsun biz alışığız buna CDU’dan.
Ne dersen de
Sen bizim gözümüzde ilk Türk Bakan.
Ama ha gayret Aygül Özkan,
göster, nasıl başarılı olurmuş şu çılgın Türkler.
Bak Sibel Kekilli’ye
Alman film ödülünü alan.
Sakın kara çıkarma yüzümüzü.
Yoksa mahşerde bile iki elimiz yakanda.
Övün, çalış, güven.
Yolun açık olsun, sayın Bakan.