Arıcılık kültürünü koruyalım

“Hannover’deki okulları tamamladıktan sonra 1980 yılından beri Berlin’de yaşıyorum. Berlin’de, Hukuk ve Noterlik alanında İcra İdaresi eğitimi aldım. 1984 yılında, Berlin’in Kudamm Caddesi’ndeki bir ofiste çalışmaya başladım. Burada, o zamanların ilk avukat ofisinin dosya yönetimini dijital yazılımla düzenlemeye başladım ve aynı zamanda ofisteki tüm personele bilgisayar kullanımı öğretme fırsatım oldu. Ayrıca, Nixdorf yazılımını diğer hukuk ofislerine tanıttım ve bilgisayar kullanımıyla ilgili soruları yanıtladım. Gündüzleri çalışırken, akşamları akşam lisesine gidip lise diplomamı tamamlamayı hedefledim. Ardından eşimi tanıdım ve bir süre ev hanımlığı ve annelik yaptıktan sonra, 20 yıl boyunca ücretli eğitmen olarak çalıştım ve aynı zamanda emlakçılık yaparak kendi işimi kurdum. 40 yıldır Alman eşimle evliyim ve iki yetişkin çocuğumuz var” diyor Edalet Karnatz.

EMLAK OFİSİNİ BAŞARIYLA YÖNETİYOR
Berlin-Zehlendorf’da yaşayan Edalet Karnatz, 25 yılı aşkın süredir kendi emlak ofisini başarıyla yönetiyor.
Göçmen kökenli kadınlara belge düzenleme, zaman yönetimi ve iş yazışmaları gibi alanlarda yıllarca eğitimler vermiş.
Ancak hayatındaki en büyük keşiflerden biri, pandemi döneminde başladığı arıcılık olmuş.
Bir gün yazlık evlerin bulunduğu bahçe kolonisinde yürüyüş yaparken, birden kendisini çocuk yıllarında buluvermiş.
Balın has kokusunu, arıların vızıltısını ve Sivas’ta dedesiyle birlikte geçirdiği günleri, anıları hissetmiş.
Dut tüccarı olan dedesi aynı zamanda geleneksel arıcılık yapar, keçi ve koyun sütünden küflü peynir üretirmiş.

‘ARILARA GÖZÜM GİBİ BAKIYORUM’
İşte dünyayı kasıp kavuran Corona döneminde yürüyüş yaparken arıcılık yapmayı kafaya koymuş.
“Bu tutku, aslında çocukluk anılarımın derinlerinden gelen bir çağrıydı” diyor Edalet Karnatz.
Derhal deneyimli bir arıcıdan eğitim almaya başlamış ve kısa bir süre sonra da Berlin yakınlarındaki kuşkonmaz bitkisiyle ünlü Beelitz kenti bitişiğindeki Fichtenwalde’de Orman Bahçesi’ne 2020 yılında bir arı kovanı yerleştirerek hobi olarak arıcılığa başlamış.
“Bal arıcılığında doğal yönteme önem veriyorum. Arılara gözüm gibi bakıyorum” diyor.
“Ortalama her yıl bir veya iki kovanım olur ve yılda 7-8 kilo petek balı hasat ederim. Ancak bu balı satmam, yalnızca ailem ve dostlarım kullanır. Dedem gibi, balı da arılarım ile paylaşarak onlara teşekkür ederim” diyor.
Ama asıl amacının ise geleneksel Türk kültürünün de bir parçası olan arıcılığı Almanya’daki kızlı erkekli Türk gençlerine de sevdirmek olduğunun altını çiziyor.
“Arıcılık kültürünü koruyalım, sevdirelim” diyor.
*
Meslek eğitimi almaya gerek olmadan da arıcılık yapılabilebileceğini hatırlatırken, “Berlin’deki Yeşil Hafta Fuarı’nda (Grüne Woche) Berlin Arıcılar Birliği’nin (Imkerverband Berlin e.V) standında ziyaretçilere danışmanlık yaparken, özellikle Türkiye kökenli gençlerin arıcılığa ilgisini gözlemledim. Arıcılığa ilgi duyanlar, deneme arıcılığı yaparak bilgi edinebilir ve zamanla kendi kolonilerini kurabilirler. Konuyla ilgilenenler, meslek edinmek isteyenler Instagram üzerinden #fichtenwaldeliving veya edalet@karnatz-berlin.de e-mail adresinden benimle iletişime geçebilirler” diyor.
‘KÜLTÜREL BİR KÖPRÜ’
Arı ve arıcılık tutkunu Edalet Karnatz, “Türk kültüründe bal, her zaman özel bir yere sahiptir. ‘Balayı’ terimi bile, bolluğu ve mutlu başlangıçları simgeler. Benim için arıcılık, sadece bir hobi değil, aynı zamanda kültürel bir köprü. Geçmişini yaşatmak, Türk arıcılık geleneğini korumak ve bu bilgi birikimini yeni nesillere aktarmak en büyük motivasyonlarımdan biri. Türkiye, zengin bitki örtüsü ve köklü arıcılık geçmişiyle dünyanın en büyük bal üreticilerinden biridir. Bu geleneği canlı tutarak hem doğaya hem de kendi köklerimize duyduğumuz bağlılığı sergilemeliyiz” diyor.
*
Evet...
Almanya’da izin almadan evlerinin bahçelerine veya yeşil alanlara kovanlar yerleştirerek arıcılık yapmak isteyenlerin, yalnız Berlin’de detaylı bilgi alabilecekleri ve kendilerine yol gösterecek Edalet Karnatz gibi ‘gönüllüler’ olduğu gibi 16 Arıcılar Derneği ve Berlin Arıcılar Birliği de var.