Antidepresan

İşte o anlarda bir sakinleştiriciye, bir söze, bir dosta, bir dala ihtiyaç duyar insan.. Konu futbolsa, konu Fenerbahçe’yse, konu bu sezonsa taraftarın yatıştırıcısı rakibin attığı ilk gol demek artık..

Fenerbahçe’nin kritik maçlardaki antidepresanı oldu, yediği erken gol.. Tam 16 maçta kalende gol görerek başlayacaksın maçlara.. Sonra uğraş, dur çevirmek için.. Eğer alışık olmasan böyle bir duruma, eğer kadronda Emre gibi kritik bir lider olmasa, eğer çıkan oyuncuyla giren oyuncu arasındaki kalite farkı çok azsa, eğer Benzema’dan da, Higuain’den de daha faydalı bir Senegallin varsa, eğer Kuyt gibi bir “Otomatik Portakal”a sahipsen, gol yedikten sonra sadece “Yine mi” der beklersin..

Sahadaki futbolcu da duruma alışıktır, rakip de.. Şansı ve kalitesine göre seni yenme şansına sahiptir.. Ama akıllı olan, yenecekse Fenerbahçe’yi, uyuta uyuta, “Kolay maç” hissi vererek, belki de antidepresanını elinden alarak, her geçen dakika strese sokarak yener.. Beşiktaş’ın yaptığı gibi..

Meireles’i beğendim

HAKEM tartışmalarına sezon sonuna kadar noktayı koydum.. Kesinlikle yorum yapmama kararı aldım.. Onlar da insan sonuçta.. Onlar da baskı altındalar.. Yankaya’yı, Özkalfa’yı, onu, bunu bitirdik, Şampiyonlar Ligi’nde tüm dünyanın izlediği maçı yöneten hakemi bitirmeye kalkıyor bu ülke.. O yüzden nokta..

Meireles’i beğendim dün.. Özellikle Emre çıktıktan sonra sahanın her yerine koştu.. Tek topu iyi oynadı.. Sow, Kuyt yine standart oynadı.. On üzerinden sekizbuçukluk.. Cristian biraz yorgundu.. Hasan Ali çıkışa geçmiş gözüktü.. Bekir çok çalışkan.. Bir de arkasına kaçan adamı sezse.. Bursaspor çok kritik anlarda son paslarda etkili olamadı.. Musa ilk yarının sonunda son derece önemli bir final pasını atamadı.. Fenerbahçe’yi yenmeleri için kadro olarak yeterliydiler.. Ama eski takım birlikteliğinde görmedim onları.. Batalla ile oynayan bir ekip var artık.. Küçük Dev Timsah durunca eli kolu bağlanıyor tüm takımın..