90’lı yıllara gidiyoruz. O zamanlar “tablet” sadece ilaç sektöründe kullanılan bir kelimeydi. Biz onun yerine “atari” diye bir kelime biliyorduk. Rengarenk kasetlerden uzun kuleler yapıyorduk…. Ne güzel zamanlardı, değil mi? Özleyenler kaleye mum diksin!
Merhaba sevgili ve saygılı insanlar. Çok vintage bir kişiliğe sahip olan ben, kendine çok yakışacak bir konu ile karşınızdayım. O eski güzel oyunlarımız yad edelim ne olur! :’( Hatırlıyorum da mario ile kahraman oluyorduk, pacman ile kovalanıyorduk, circus ile artistik jimnastik yapıyorduk, galaxian ile evreni koruyorduk falan da falan. Hepsi çok güzeldi. Hatta ataride Duck Hunt diye bir oyun vardı. Onu oynamak için de atarinize bir silah aparatı almanız gerekiyordu. Anneme alsın diye ne çok ağlamıştım, o da almıştı. Keşke şimdi de çok ağlayınca istediklerime ulaşsam. Neyse konu bu değil!
TETRİS
Dünya üzerinde bu oyunu oynamayan herhangi biri yoktur diye tahmin ediyorum. Açık konuşmam gerekirse, sabırlı olmanın ve doğru zamanlamanın ne kadar önemli olduğunu küçük yaşlarda bana aşılayan bir oyun olduğuna yemin edebilirim. Çünkü ben her açık konuştuğumda yemin ederim. Tarzım bu, ne yapayım! Şaka şaka! Neyse... O gelecek olan uzun çubuğun yolunu gözlediğim kadar kimsenin yolunu gözlemediğime de yemin edebilirim. Yine bir süreliğine çocukluğuma dönüp Tetris oynamak isteyebilirim. Sonuçta 90’lar efsanesi olan bir oyunundan bahsediyoruz. Gerçi hala farklı versiyonlarla karşımıza çıkıyor ama o zamanki tadı vermiyor.
TOLGA ABİ İLE HUGO
Tolga abi, Hugo, Hugolina, Cadı Scylla, sihirli sarmaşık… Bu kelimeler hepinize tanıdık geliyor değil mi? Benim tüm çocukluğum bu programa katılabilmek için geçti ama asla başaramadım. Eğer başarsaydım, o tuşların hepsinin basacağından adım gibi emindim. Küçük yaşta kazanmanın tadına bakacaktım ama BAĞLANAMADIM! Neyse çok ajitasyon oldu. Yani kısaca bu oyunu Tolga Abi ile oynamayı çok istiyordum. Hugo parmaklarımızın ucundaydı… Bu arada Tolga Abi’nin şimdiki haline baktım da, insan hiç mi yaşlanmaz ya? Hala benim çocukluğumun Tolga Abi’si gibi duruyor. Helal olsun.
ATARİ OYUNLARI
Çocukluğunda odasını rengarenk kasetlerle süsleyenler kaleye mum diksin. Çünkü benim öyleydi. Gerçi hepimizin çok iyi bildiği 9999999 in 1 diye bir kaset vardı. Benim en gözde kasetim buydu. Loto oynar gibi oyun seçmek de en büyük zevkimdi. Hızlı hızlı binli rakamlara gidip rastgele bir oyunu seçiyordum. Çünkü her zaman oynadığım mario, circus, popeye, pacman, galaxian, road fighter, tank 90 ve daha nicesinden zaman zaman sıkılabiliyordum. Hey gidi günler hey! Bazen internetten mario oynayayım falan diyorum ama yine o eski tadı alamıyorum. Ne mario o eski mario, ne prenses eski prenses, ne de etaplar o kadar eğlenceli. Duygulandım.
TASO
Bu sefer koleksiyon yapanlar kaleye mum diksin lütfen! Çok iyi hatırlıyorum kuzenimle birlikte deliler gibi taso biriktiriyorduk. Kutu kutu tasomuz vardı ve hayatımızın en değerli şeyi o kutulardı. Tüm harçlığımızı cips paketlerine yatırıyorduk. Bu yüzden de ekmek almaya bakkala gönderilmek için can atıyorduk. Çünkü bakkal amcamızın vereceği para üstünü cebe atmak muhtemeldi. Size bir şey itiraf etmek istiyorum. Kuzenim ile birlikte tasoları kaybetmemek için ortamlarda çok az taso oynamışızdır. Biz oynamak için değil, karşısına geçip seyretmek için biriktiriyorduk. Çok canımız sıkılırsa ikimiz kendi aramızda oynuyorduk. Nasıl olsa kazanan kaybeden olmayacaktı. Ne akıllıyız!
90’lı yıllar hakikaten çok güzeldi. Şimdi tüm bu oyunlardan bahsedince doğal olarak çocukluğumu çok özledim. İyi ki 90’ların çocuğu olmuşum valla. Bu çağda çocuk olmak istemezdim diye düşünüyorum. Gelecekte doğacak olan çocuğuma üzülüyorum. Tasoları olmayacak, atarisi olmayacak, Tolga Abi ve Hugo’yu tanımayacak falan…
Neyse ben gidiyorum. Bu kadar oyundan bahsedince azıcık da şarkılarını dinlemek istiyorum.
NOW PLAYING: 90’LARIN EN SEVİLEN TÜRKÇE POP ŞARKILARI.
Yazan: Begüm Onarıcı