Denetim ve vergi danışmanlığı şirketi KPMG’nin ofisinde şu sıralar bir hikaye rüzgarı esiyor. Mevcut çalışanlar kendi öykülerini anlatıyor, şirkete başvuran yeni mezunlardan CV’lerinin yanında kendi hikayelerini de anlatmaları isteniyor.
Haberin Devamı
Denetim ve vergi danışmanlığı şirketi KPMG’nin çalışanları, şu sıralar vergi kanunları dışında hikayelere de odaklanmış durumda. Bir kaç ay önce başlatılan uygulamada, tüm çalışanlara, kendi hikayelerini yazabilecekleri ve bu hikayelerin şirket içinden okunabilecek bir platforma konulacağı duyurulmuş. Bugüne kadar da yaklaşık 450 hikaye paylaşılmış. Peki bu uygulama nereden çıktı? KPMG Türkiye Başkanı Ferruh Tunç bunu şöyle anlatıyor: “İş dünyasının başarısı, itibarı rakamlara dayalı bir şeye dönüştü. Yani, sadece finansal kriterlere bakılıyor. Bu da şirketlerin ne için var oldukları, toplumla ne derece ilişkileri olduğu gibi konuları ortadan kaldırdı.” Tunç, bunu değiştirmek için KPMG’nin globaldeki tüm ofislerinde “Bu şirket neden var?” ve “Neden çalışıyoruz?” sorularıyla işe ve şirketin kendisine yeniden bakma sürecine girildiğini söylüyor. Bu süreçte, herkesin kendi hikâyesi olduğu ve iş hayatının bundan ayrışmadığı, yani, “iş başka özel hayat başka” gibi bir durumun olmadığı fark edilmiş. Böylece, herkesin kendi hikayesini fark edebilmesi için bunu yaygınlaştırmaya karar vermişler. Başkalarının hikayelerini dinleyenler hem çalışma arkadaşlarını hem de müşterileri daha iyi anlamaya başlamış, takım arkadaşlığı güçlenmiş.
MÜLAKATLAR YAPAY GEÇİYOR Bu yıl yeni mezunlardan neredeyse 5 bin başvuru gelmiş. Bu kişilerin 70’i KPMG’li olacak. Ferruh Tunç, mülakatlarda ne sorulduğunun aşağı yukarı bilindiğini ve cevapların da buna göre hazırlandığını belirtiyor. Bu da yapaylığa sebep oluyor. Tunç, “Adayların kim olduğunu, ne yapmak istediklerini, onlara neyin iyi hissettirdiğini öğrenip, onu daha samimi bir şekilde tanımak istiyoruz diyor. Dolayısıyla, hikayeler adaylardan da istenmiş.
Aidiyet duygusu arttı KPMG İnsan Kaynakları Direktörü Seçil Namruk, yeni mezunlar dışında mevcut çalışanlardan da hikâye istemeye birkaç ay önce başladıklarını anlatıyor. Bugüne kadar yaklaşık 450 adet hikâye gelmiş. Bu hikâyelerin tüm çalışanlar tarafından okunabileceği bir şirket içi portal açılmış. Hikâyeler okundukça ofistekilerin birbirlerine karşı duruşu ve bakışı değişmeye başlamış. İnsanlar, kendi başlarına gelen hikâyeleri yazdıkça bunları okuyan diğer çalışanlar da kendilerinden bir parça bulmuş. Bu da aidiyet duygusunu arttırmış.
Yıllarca saklamış Gelen hikayeler arasında ilginç örnekler var. Örneğin bir hikayede, çalışan, şirketi ilk kez üniversitedeki kariyer gününde tanıdığını yazmış. Burada çalışmayı kafasına koymuş. Ancak, okul bitince köyüne dönmek zorunda kalmış. Kariyer günündeyken aldığı, üzerinde KPMG yazan bir kurşun kalemi ise hep saklamış. Yıllar sonra KPMG’ye başvurup mülakata girdiğinde ve yönetici “Neden biz?” diye sorduğunda, o kurşun kalemi göstermiş.
Bir başka bir hikâyede ise bir çalışan aslında küçük yaşlardan beri voleybolcu olmak istediğini yazmış. Ancak, derslerinde arkadaşlarından geride kalmamak için bundan vazgeçmiş ve voleybol hep içinde kalmış. İş ararken KPMG’nin voleybol takımı olduğunu öğrendiğinde ise hiç düşünmeden şirkete başvurmuş.