İşe alım ve insan kaynakları alanında hizmet veren Randstad tarafından, 34 ülkede üçer aylık periyodlarla, yılda dört kez düzenli olarak yayınlanan Randstad Workmonitor 2015 1. çeyrek verileri, insan ömrünün uzamasının eğitim, iş yaşamı ve emekliliğe etkisini gözler önüne seriyor. Araştırmanın sonuçlarına göre tüm dünyada çalışanların yalnızca yüzde 39’u bugün doğan çocukların 100 yaşına kadar yaşayacaklarına inanıyor.
Yaşın ilerlemesi, daha uzun yıllar çalışmak anlamına geliyor. Ve tabii bu, emekli olarak da daha uzun yıllar yaşamak demek. Bu durum için nasıl hazırlanabiliriz? Ankete katılan çalışanların yüzde 77’si ülkelerindeki emeklilik yaşından daha uzun yıllar çalışacaklarını düşünüyor. Katılımcıların çoğu 60-65 yaşlarında emekli olmayı beklerken, Hollandalı, Danimarkalı ve İspanyol çalışanlar 65-70 yaşlarında emekli olmayı düşünüyor. Emeklilik süresinin uzaması emeklilik tasarruflarını da etkiliyor, bazı tahminlere göre rahat bir emeklilik geçirmek için bugünkü kazancımızın yüzde 40’ını biriktirmemiz gerekiyor. Ama çalışanların yüzde 75’i emeklilikleri için gelirlerinin sadece yüzde 10 ya da daha azını biriktirmek istiyor.
Yaşlılar önyargılarla mücadele ediyor
Diğer taraftan emeklilik yaşı yükselip çalışma süresi artınca, 55 yaş ve üzerindeki çalışanların sayısı da giderek artıyor. İleri yaştaki çalışanları iş yerinde tutmak ve cezbetmek için etkin politikası olan işverenlerin oranı sadece yüzde 43. Uzmanların çözüm önerilerinden biri, ileri yaştaki çalışanları şirket içinde daha uzun tutmak ama çalışma saatlerini düşürmek. Bu, Randstad Workmonitor katılımcılarının kabul ettiği bir öneri değil. Araştırmaya katılanların yüzde 65’i, 55 yaş üstü çalışanların daha genç olanlarla benzer saatlerde çalışması gerektiğine inanıyor.
Katılımcıların yüzde 37’si 55 yaş ve üstü çalışanların, 35 yaş ve altı çalışanlardan daha az verimli olduklarını söylüyor. Yüzde 36 ise 55 yaş üstü çalışanların, genç olanlardan daha fazla hastalık izni aldığına inanıyor. Randstad’dan yapılan açıklamada bu sonuçlar için ‘yaygın yanlış anlamalar’ ifadesi kullanılıyor ve aslında, verimlilik düzeylerinin kuşaklar arasında benzer olduğu, ayrıca 55 yaş üzeri grupta işe gidilmeyen gün sayısının genç çalışanlardan daha düşük olduğu söyleniyor.