Zilhicce ayı ne zaman bitiyor? İşte 2022 Zilhicce ayının son günü

1dk okuma

Zilhice ayının ne zaman biteceği merak ediliyor. Hac ayı olan Zilhicce’nin ilk 10 günü önem arz ediyor. Bununla birlikte bu ay Kurban Bayramı'nı da kapsıyor. Peki Zilhicce ayı ne zaman bitiyor? İşte 2022 Zilhicce ayının son günü

Haberin Devamı

Zilhicce ayının son günü araştırılıyor. Zilhicce ayı, İslam alemi için çok önemli. Hz. Peygamber, 'Allah katında ibadet edilecek -sâlih amel işlenecek- günler içinde zilhiccenin ilk on gününden daha hayırlısı yoktur' sözleri ile bu ayın önemini vurguluyor. Ayrıca dokuzuncu günü arefe olarak bilinen bu ay, Kurban Bayramı'nı da kapsıyor.

ZİLHİCCE AYI NE ZAMAN BİTİYOR?

Zilhicce ayı bu yıl 30 Haziran'da başladı. 10. günü de Kurban Bayramı'nın ilk günü olarak idrak edildi. Hac ile kurban ibadetinin yapıldığı Zilhicce ayının son günü ise 29 Temmuz 2022 Cuma günü.

ZİLHİCCE AYININ ÖNEMİ VE FAZİLETİ

Fecr suresinin 2. âyetinde geçen “on gece” ile, tercih edilen yoruma göre, hac ayı olan Zilhicce’nin ilk on gecesi kastedilmiştir (Râzî, Mefâtîhu’l-ğayb, XXXI, 163). Zilhicce’nin ilk on gününün faziletine işaretle, Hz. Peygamber (s.a.s.); “Allah katında şu on günde işlenecek salih amelden daha sevimli bir amel yoktur.” buyurmuş, sahabîler, “Ey Allah’ın Resûlü! Allah uğrunda yapılacak cihattan da mı üstündür? “ diye sormuşlar. Bunun üzerine Resûlullah (s.a.s.); “Evet, Allah yolunda cihat etmekten de. Ancak malını ve canını tehlikeye atarak cihada çıkan, şehit olup dönmeyen kimsenin cihadı başka. (O, bundan üstündür.)” (Buhârî, Îdeyn, 11) buyurmuştur.

Zilhicce’nin bu on gününün fazileti hac ibadetinin bu ayda yapılmasından kaynaklanmaktadır (İbn Hacer, Feth, II, 459). Zira bu günlerde hac ibadetinin bir kısım menâsiki yapılmakta bir kısmı da (ziyaret tavafı, şeytan taşlama gibi) ardından gelen teşrik günlerinde gerçekleştirilmektedir. Zilhicce ayının dokuzuncu günü olan kurban bayramının arefesinde tutulan orucun da çok faziletli olduğu rivayetlerde zikredilmiştir (Müslim, Sıyâm, 196, 197; Ebû Dâvûd, Savm, 64; Tirmizî, Savm, 46).