O zamaaaan şarkı söylemek lazım avaz avaz...Ne çabuk büyüdünüz aşklarım benim…Miniminicik 'Ali'm' bugün 1. yaşına giriyor 12:55'de kucağımdaydı. Allah isteyen herkese bu mutluluğu yaşatsın.Ne yaparsan yap askla yap dedik. Yılbaşı kurabiyeleri yaptık. İçine bol bol sevgi, barış, mutluluk, iyilik, ask koyduk. Tarçını ve zencefili unutmadık tabi ki..Şans öpücüğü…Hava kararmış, yürek hep aydınlık...Pek yakışıklı kıvırcık Leon…18. günün sonunda kızımla başbaşa tv karşısında oturduk. Anlattıkça anlatıyorum ona. Onu ne kadar çok sevdiğimizi. Onu beklerken yaşadıklarımızı. Onsuz hayat nasıldı, onunla hayattan beklentilerimiz ne hepsini konuşuyorum.. Yeni yıl için ne kadar sabırsız olduğumu anlatıyorum. 2017 den tek beklentimizin mutluluk olduğundan söz ediyorum. Babasına olan aşkımdan söz etmeden durmam tahmin edersiniz ki, evet anlatıyorum. Babasının heyecanla kızını kahkahaya boğacağı günleri beklediğinden konuşuyorum. Arada korkularımdan bahsediyorum. Şu günlerde dünyanın ne kadar çirkin bir yer olduğundan, güneşli günleri ne kadar özlediğimizden konuşup duruyorum. Bir de yine ekliyorum: Ama olsun kızım, şükür bu havalarda sıcacık evimizde ve ailemizleyiz. Şükür… Zaten kulağına hep şükredelim kızım diyorum..Anneliğe dair en belirgin not: Anne olunca senin korkma lüksün kalmıyormuş meğer. Onun yanında sen hep korkusuz, hep güçlü, hep ayakta, hep olumlu, hep iyi olmak zorundasın. Ayyyy neler var söylemek istediğim. Burda kesip ben deftere yazmaya devam ediiiyim en iyisi. He son bir not: Analık çok zor babalık kolay asla değil. Analık ne kadar güç istiyorsa babalık 2 katı güç istiyor. He bir de kanımca yürek istiyor.Biz aslında 4 kişiyiz.Ayyy yavrumm. Kafalarımız normale dönmüş…Bebek değilsin artık ne zaman büyüdün…Tüm gün sabırsızlıkla beklediğim an Linam ile masal zamanı…