Misketlerim... Benim dünyam...

15 Mart Cumartesi sabahı 02:00'da televizyonculuk tarihinin ilk canlı uzay turu, 170 ülkeye canlı yayınla iletildi. Yaşadığımız dünyaya uzaydan baktık. Uzayı izledik. Dünyayayı bir bütün olarak gördük. Kıtalar, denizler, nehirler dağlar, birbirine bağlı, bir bütünün parçaları…Bir kez daha anladık ki başka bir dünyamız yok.

Hepimiz birer dünyayız ve aynı zamanda küçücük birer noktayız. Bugün uzaydan dünyayı izlerken, herkes kendi dünyalarında yaşarken, görüyoruz ki bizi sarmalayan tek bir dünya var.

Dünya doğal afetlerle kendini yok etmeye çalışırken, savaşlarla bu sonu hızlandırıyoruz. Savaştığımız bu dünyada birlikte yaşıyoruz. Dünya yok olduğunda biz de yok oluyoruz…

Bugün tamlaşmıyor, bölünüyoruz… Benim dünyam-senin dünyan, benim ağacım-senin ağacın, benim doktorum- senin doktorun, benim polisim-senin polisin, benim savcım-senin savcın… Benim çocuğum-senin çocuğun, benim misketlerim-senin misketlerin…

Bütün dünya çocukları aynı. Onlar dünya. Onlar tek. Onlar bir bütün. Farkları hayallerinde, umutlarında... Çocuklar için dünya misketlerinde. Onlar misketlerinden dünyayı keşfetmek isterler. Uzaydan dünyaya bakar gibi, miskete bakar ve hayal kurarlar. Her bir çocuk bir dünyadır. Dünya bir miskettir çocuk için. Her bir çocuğun hayalleri misketlerine yansır.

Bugün dünyayı canlı yayınla uzaydan izledik.. Dünyanın bütünlüğünü gördük, tarihte 1300'lü yıllarda Uluğ Bey'in yıldızların hareketlerini izleyen Türk olmasının gururunu yaşarken, bugün niye o uzay istasyonunda bir Türk yok dedik. Benim ülkem neden uzaydan dünyayı izlemek yerine, yerin karanlıklarına çekiliyor dedik...

Bugün bu ülkede dünyalar yok oluyor, çocuklar gençler neden ölüyor dedik…

Bugün dünyayı uzaydan izledik… Bugün misketle oynayan çocuğu toprağa verdik…

Bir çocuk öldüğünde, bir dünya yok olur. Çocuğun cebinden misketleri çıkar, annesi, oynayamadığı misketlere bakar, ağlar, toprak yatağına koyar, korkmasın, oynasın ister...

İnsanlar savaştığında misketler kaybolur, misketler kabolursa dünya yok olur...

Tek bir dünya var yaşamak için. Çocuklar var, dünya için... Misketler var, çocuklar ve hayalleri için... Bilim var, insanı ve dünyayı anlamak için... İnsan hakları var, eşitlik ve özgürlüklere saygı için... Akıl ve vicdan var insan olmak için...