Ebeveynlik becerilerinizi geliştirin
Ebeveynlik, öğrenilebilir olduğu kadar içgüdüsel de bir durum. Sizin bir parçanız olan küçücük, bakımınıza, ilginize ve sevginize muhtaç bir bebek geliyor kucağınıza. Ve sağlıklı bireyler için elbette canınızdan çok sevdiğiniz, kendinizden önce düşündüğünüz ve gözünüzden bile sakındığınız bir varlık oluyor bebek.
Ebeveyn olmak hem çok keyifli hem de ağır sorumluluk isteyen zorlu bir süreç. Bu süreçte onlara doğru ebeveynlik yapmak ve mutlu birer birey olmalarını sağlamak için bazen sıkıştığımız, zora düştüğümüz zamanlar olabiliyor. İşte ebeveynlik eğitimi bu noktada devreye giriyor.
Ebeveynlik eğitimlerinde aileler ne öğreniyor ve ailenin mutluluğuna nasıl bir katkı sağlıyor?
Özellikle hamilelik sürecinde kadın adım adım hazırlanıyor anneliğe. Bebeği için uykusuz kalmaya, onu beslemeye, onun ihtiyaçlarını her şeyden önce düşünmeye daha bebeği doğmadan odaklanıyor ve anneliğin doğası gereği zaten en iyi şekilde annelik yapmaya donanımlı hale geliyor.Bebek büyüdükçe ihtiyaçları farklılaşıyor ve bir noktada annenin çocuğunun kendisinden bağımsız bir birey olduğunu, onu büyütür ve eğitirken en önemli noktanın onunla doğru iletişim kurması ve çocuğunun bağımsızlaşması gerektiğini anlaması gereken bir dönem var. Birçok anne, kendini “iyi bir anne” hissetmek adına, yetkin olduğu halde çocuğunun kendi kotarabileceği ihtiyaçlarını karşılamaya devam edebiliyor mesela. Örneğin ortaokula giden çocuğunun ayakkabılarını bağlamaya anne devam ediyor, çünkü bir anne olarak görevini yerine getirmiş hissediyor kendisini. Ya da çocuğunun büyüdüğünü kabullenmeyip, her kararına müdahale eden, çocuğunun muhakemesinin gelişmesine izin vermeyen anneler var. Çünkü çocuğu için en iyisini istemenin ve onun hayatını yönetmenin doğru bir annelik olduğunu zannediyor.Oysa iyi bir ebeveyn olmanın ilk kuralı çocuğu, onun hızına ve ihtiyaçlarına göre desteklemek. Nasıl küçük bir çocuğun çalışıp eve para getirmesini beklemek onu istismar etmek anlamına geliyorsa, çocuğun yaşının karşılayabileceği sorumlulukları almasını engellemek de onu ihmal etmek demektir.
ACABA ÇOCUĞUN AYRI BİR BİREY OLDUĞUNU KABULLENMEKTE ZORLANIYOR MUYUZ?
Çocuğun bizim uzantımız değil, ayrı bir birey olduğunu kabul etmek, karşımızdaki küçük bir çocuk da olsa saygıyı hak ettiğini unutmamak, onu dinlemek, anlamak için gayret etmek ve onu daha ileriye gitmesi için desteklemek, yönlendirmek öncelikli görevlerimiz arasında.Ebeveyn de olsak hepimiz insanız, hata yapabiliriz. Bu yüzden önceliğimiz her koşulda çocuğumuza sevgimizi hissettirmek ve öncelikle kendi ebeveynlik becerilerimizi geliştirebilmek olmalı.
KAYNAK: MUTLU AİLELERİN 101 SIRRI KİTABI/ HÜRRİYET KİTAP
