Çocuklarla ekran sözleşmesi yapmanın tam zamanı!
Sokakta oyun oynamayı unutmuş, az konuşan, yaşam becerileri gelişemeyen çocuklar...
Akıllı telefonlar günlük hayatımızın bir parçası haline geldikçe, birçok ebeveyn çocuklarının kendi cihazlarına sahip olup, olmaması gerektiğini sorguluyor.
Pek çok uygulamanın yaş gereksinimi olmasına rağmen (örneğin, Facebook ve Instagram'da 13 yaş ve üstü insanlar olması gerekiyor), çocuklar yaşlarını büyüterek hesap açabiliyor. Uygulamalar verilen yaş bilgisine güveniyor ama aileler çocuklara akıllı bir telefon vermenin sorumluluğu ile nasıl başa çıkıyor?
Çocuklarla ilgili pek çok yapıma imza atan Common Sense Media’nın Başkan Yardımcısı Jill Murphy: “Çocukların ne kadar ekran başında kalabileceği, kontrolsüz YouTube içerikleri ile nasıl savaşmaları gerektiği konusunda kendi içlerinde de sürekli tartışma halinde olduklarını” belirtiyor ve ailelere kızmadıklarını vurguluyor.
Murphy, bu noktada her ailenin bir medya planı yapması ve çocuklarla sözlü ve yazılı anlaşma yapması gerekliliğini vurguluyor. Bu sözleşme hayli sevimsiz gibi görünse de “Ebeveynlerin temel kuralları belirlemede en büyük yardımcıları olabilir” diyor. “Günde iki saat telefonunu açabilirsin ya da bir saat TV ya da konsol oyunlarıyla vakit geçirebilirsin” gibi beraber kararlaştırılacak sözleşme maddeleri çocukları geleceğin dünyasına da hazırlar gibi görünüyor.
EN BÜYÜK TEHLİKE; YOUTUBE
Çocuklarla yapılacak anlaşmaları destekleyen bir diğer eğitimci ise Uluslararası Çocuk Medya Merkezi'nin direktörü Nicole Dreiske.
“Hepimiz çok duygusal bir şekilde çocukların gözlerini ayırmadığı ekranlar için endişeliyiz. Güvenmemekte de çok haklıyız. Oldukça eğitimsiz, sakil ama bir o kadar cesaretli olan insanlar Youtube’da çocukları kendine çekiyor. İnanın kullandıkları dil, sorumluluk sahibi olmaktan uzak olmaları çocukları belirsiz bir geleceğe hazırlıyor” diyor.
Sözleşmenin başlığı ve içeriğinin sadece yaptırım amacı taşımaması, “Sen kaba bir insan değilsin, iyi eğitim görüyorsun ve telefonunun bunu değiştirmesine izin verme” gibi yönlendiren sözlerinde kullanması gerekiyor.
Ebeveynlerin çocukların çevrimiçi ortamda ne yaptığını öğrenmesini sağlayan Vimana uygulamasının kurucusu Sada Malladi, her ebeveynin kendine “Bu cihazın çocuğun hayatında nasıl bir rol oynamasını istiyorsunuz?” sorusunu sormasını istiyor. Cevabı netleştirdikleri anda sözleşmenin şartlarının belirleneceğini belirtiyor. Elbette her ailenin ve her çocuğun dinamiği farklı. Keza aldıkları eğitimin kalitesi de. Bu yüzden her ailenin kendisi için neyin değerli olduğunu belirlemesi gerekiyor.
Tamamen kontrolsüzlük halinde akşam yemeği yerken bile çocuğunuzla bir cep telefonunun arkasından konuşmak zorunda kalabilir, ekran esareti yüzünden çocukluğu yok olmuş, sokakta oyun oynamayı unutmuş, az konuşan, yaşam becerileri gelişemeyen, gerçeklik algısı sürekli kırılan çocuklarla başka bir güç savaşının içinde bulabiliriz kendimizi. Peki bu çocuklar ilerde gerçek yaşamın içinde ne kadar güçlü olabilirler?
