Anne olunca...

Anne olunca daha iyi anladım:

Annemi… Onun kıymetini…

İçinde senden ayrı bir (benim durumumda iki) kalp daha atmasını…

Doğum denen mucizeyi…

Muayene sırasında ulltrasonda ikizlerimi ilk kez gören doktorumun “Artık hayatınızda hiçbir şey eskisi gibi olmayacak,” derken neyi kastettiğini…

Bebek kokusunu…

Birine bakarken sevgiden gözlerinin dolmasını…

Birini gözünden bile sakınmayı…

Büyütmek ile yetiştirmek arasındaki farkı…

Her sabah üzerinden kamyon geçmiş gibi yorgun uyanmayı…

Ne kadar yorgun ya da ne kadar derin uyuyor olsan da üstleri açık kaldı mı acaba diye kırk kez uyanıp yavrularını kontrol etmeyi…

İyileşsin diye sabahlara kadar uyumadan başında beklemeyi…

Hayatta insanın alabileceği en büyük sorumluluğun çocuk yetiştirmek olduğunu…

Herkesin anne olamayacağını…

Çocuğuna söylediğin her sözün ne kadar önemli olduğunu…

Cennetin neden annelerin ayakları altında olduğunu…

Zamanın kıymetini…

Özgürlük kavramını…

Hasta olmaya bile hakkın olmamasını…

Teori ile pratik arasındaki devasa farkı…

Çocuğunla geçirdiğin her anın ne kadar kıymetli olduğunu…

Mükemmel annelik diye bir şey olmadığını…

Çocuğun için verebileceğin en güzel ve en önemli şeyin onu koşulsuz sevmek olduğunu…

Birini, uğrunda her şeyini feda edebilecek kadar sevebilmeyi…

“Allah kimseye evlat acısı vermesin” lafının ne kadar DOĞRU, ACI, bir… bir… Tarif edilemezliğini…

Hayata aslında ne denli mutlu geldiğimizi…

İngilizce “multitask” kelimesinin, bir ikiz annesi için Türkçe’de gerçek karşılığının olmadığını (aynı anda neleri yapabildiğimi buraya yazsam beni Super Mother kostümlü, üstün güçleri olan biri sanabilirsiniz diye yazmıyorum)…

Türkiye’de AVM asansörlerinin ve bebek odalarının yetersizliğini,

Önce hamile / çocuklu / engelli uyarısının ne kadar önemli olduğunu,

Türkiye’de puset (hele ki ikiz puseti) ile gezebilmenin deveye hendek atlatmaktan daha zor olduğunu…

Ağaçların dikilmesi gereken yerlerin kaldırım değil, park / bahçe / orman olduğunu…

Başka annelerin, akrabaların eleştirilerine kulak asmayıp kendinden emin olmak gerektiğini…

“Sıcak” kahve içebilmenin ne büyük lüks olduğunu…

“Anne olunca anlarsın”ı…

Bu listenin bitmeyeceğini…