Çocuk gelişiminde oyun faktörü

OYUN İLE DÜNYAYI TANIYORLAR

Dünyaya yeni gelmiş bir bebek, henüz içinde bulunduğu çevreye yabancıdır ve bir tanıma süreci geçirir. Bu tanıma ve kendini fark etme sürecinde en önemli yardımcısı oyunlardır. Çocuklar oyun oynarken, cinsel kimliklerinden, sosyal hayata kadar kendilerini tanır. Duygularını deneyimlerler.

Aileler, çocukların oyun zamanlarını bir eğlence gibi düşünür. Hatta çocuk oyun oynarken ebeveynlere vakit kalır. Aslında durum bunun çok dışındadır. Yeni doğan bir bebek ilk hareketleri ile motor gelişimini destekleyen oyunlar oynar. Bunlar yetişkinler tarafından oyun gibi algılanmaz ancak oyunun bir parçasıdır. Büyüdükçe ve çevreye karşı duyarlılığı geliştikçe oyunlarda şekil değiştirir. Çocukların dünyasında oyun önemli bir yer kaplar ve vakitlerinin çoğunu oyun oynayarak geçirirler.

Çocukları oyuna teşvik etme konusunda en büyük iş ailelere düşer. Yaşına ve gelişimine uygun olarak seçilen oyuncaklar, çocukların dünyasını daha da zenginleştirir. Hatta ebeveynlerin oyunların bir parçası olması çocuk için önemlidir. Çocuklar küçük birer yetişkin değildir. Sürekli öğrenme sürecinde olan varlıklardır. Yetişkinler gibi davranamazlar ve bu beklenti ne yazık ki doğru değildir. Oyun hayatlarının en önemli parçasıdır. En kısa anlatımıyla oyun oynarken öğrenirler. Hayal güçleri gelişir. Bazen bir kahraman olur, bazen sıradan biri. Problem çözmeyi deneyimlerler. Büyüme döneminde, oyundan uzaklaştırılan çocuğun bir tarafı eksik kalır. Bu da çocukta psikolojik sorunlar ortaya çıkmasına neden olur.

OYUN TERAPİSİ NEDİR?

Oyun aynı zamanda çocukları anlama kılavuzudur. Bazı durumlarda oyun terapisi ile çocukla bağ kurmak kolaylaşır. İletişim tedavinin, terapinin en önemli ayağıdır. Çocuğun becerilerini ya da iç dünyasını oyun ile anlama metodu olan oyun terapisi; 2 ile 12 yaş arasındaki çocuklarda uygulanabilir. Oyun terapisi konusunda eğitim almış uzman bir pedagog, çocuğa uygun materyallerle oyunu kullanarak çocuğun sıkıntısını ortaya çıkarmasına ve çözmesine yardımcı olur ve bununla beraber aile ile birlikte bütüncül çalışır. Çocuk oyun odasında, kendi özel mahremiyetini yaşayabileceği bir durum kazanır ve kendisini her şekilde anlayan kabul eden terapisti ile beraber bir yolculuğa çıkar: “İyileşme yolculuğuna” Zamanla çocuk kendini daha iyi ifade eder. Oyun terapistinin amacı çocukla güven ilişkisi kurmaktır. Bir tanı yöntemi değil, çocuğun kendisini tedavi etmesini amaçladığı bir biçimdir. Aile de terapinin bir parçasıdır. Gelişim bozuklukları, öfkeler, fobiler, dikkat eksikliği, hiperaktivite, yakınlardan birinin kaybı, kalıtsal hastalıklara bağlı durumlar gibi pek çok nedene bağlı olarak oyun terapistine başvurulabilir.