Tacizci Tanıdık mı?

Ben Psikiyatrist Dr. Sabri Yurdakul,

Bugüne kadar aldığım bireysel danışma, psikodrama ve bilişsel terapi eğitimleri ile günlük yaşama ve insana ait konuları rahat anlaşılır bir tarzda, sizlere kısa ve net anlatmayı, birikimlerimi paylaşmayı ve sorunlara hep birlikte çözüm yolları bulmayı kendime ilke edindim. Gerek yerel ve ulusal TV kanallarında katıldığım programlar ile, gerek dergi ve gazetelerde yayımlanan makalelerimle gerekse bugüne kadar yazdığım 9 kitap ile sizlere her konuda rehber olmaya çalıştım. 

Bugünden sonra da Hürriyet Aile çatısı altında siz değerli okuyucularımla birlikte olmayı, bildiklerimi paylaşmayı, başı sıkışanlara, sorunlarına çözüm bulmaya çalışanlara elimden geldiğince yardımcı olacak ve yol göstereceğim.

Sizden gelen soru, öneri ve istekler doğrultusunda yazılarımı şekillendirmek için  bana ayrılan bu köşenin interaktif olmasını, duygu ve düşüncelerinizi benimle paylaşmanızı istiyorum. İster gerçek isminizle isterseniz takma isimle...

Bu hafta sizlere çocuk tacizi konusunu anlatmak, çocuklarımızı tehdit eden tacizin çok yakınımızda olduğu gerçeğini ve çocuklarımızı tacizden korumak için onları nasıl bilinçlendirmemiz gerektiğini anlatacağım.

Hepinize tekrar merhaba!

Tacizci Tanıdık mı?

Her anne baba çocuğunu dışarıdan gelecek tehlikelere karşı koruyup kollamak, onun zarar görmemesi için elinden geleni yapmak ister. Son dönemlerde medyadan da sıklıkla duyduğumuz taciz haberleri herkesin iyice gözünü korkutmuştur. Taciz, anne baba olarak bizlerin en hassas olduğu konulardan biridir.

Genelde çocuklarımızı hep dışarıdan gelecek tehlikelere karşı korur ve önlem almaya çalışırız. Peki, ya tacizci tanıdıksa?

Çocuklarmıza tacizde bulunan kişi çoğunlukla eş, dost akraba içinden çıkmakta, hiç olmayacak dediğimiz kişilerin böyle bir davranış içinde bulunması bizi hayal kırıklığına uğratmaktadır.

Hep bizim başımıza böyle olaylar gelmez diye düşünsek de bu durum herkesi tehdit etmekte.

Çocuklara gelecek bir taciz düşüncesi tüm anne babaların korkulu rüyasıdır. Kız olsun erkek çocuk olsun onların gelecek yaşantılarını karartan cinsel taciz olayı aileleri sürekli diken üstünde durdurmakta ve çocuklarımızı bu konuda sürekli uyarma ihtiyacı doğurmaktadır.

Bilinenin aksine taciz genellikle dışarıdan gelmemekte çocuğunlukla aile içinden, evimize rahatça girip çıkan kişiler tarafından gerçekleşmektedir. Bu kişinin rahatça yaşantımızda olup bizim güvenimizi sağlamış olması çocuklar tarafından tacizin dile getirildiği durumlarda onlara inanmamaya, yalan söylüyor gözüyle bakılmasına neden olmaktadır.

Kimi zaman ise aile içinden olan bireyin, örneğin dayı oğlunun böyle bir davranışı olduğunda aile içi ilişkiler bozulmasın diye olay genellikle örtbas edilmekte bu durum da tacize uğrayan çocuğun ömür boyu öfke ve sinirine neden olmaktadır.

Tehdit edilen korkutulan, sindirilen çocuklar seslerini çıkarmamakta, ürküp korkmakta ve kendi içine kapanmaktadır. Bu kişiyi görmek istememekte, eve gelip gitmesi durumunda rahatsız olmakta ve geldiği zamanlar onun yanına çıkmak istememektedir.

Taciz genellikle büyüklerden gelmemekte birkaç yaş büyük dayı oğlu ya da amca çocuğunun “Hadi bir bakalım, bir şey olmayacak, gel birbirimizin cinsel organına bakalım” sözleri ile bu çocuklar farkında olmadan cinselliğin içine çekilip daha sonra olayın boyutları büyümektedir.

Yakın çevre, eş, dost ve akrabadan sonra ikinci sırada komşular gelebilmekte, çocukların korkmadan kapıyı açabildikleri, güvenle eve alabildikleri bu kişiler kendilerine duyulan güveni istismar edebilmekte, olayın duyulmasını engellemek, yaptıklarını örtbas edebilmek için işi cinayete kadar vardırabilmektedirler.

Sonuç olarak taciz dışarıdan gelebilecek bir tehlike olduğu gibi çoğunlukla kendi içimizden bildiğimiz, yaşantımıza aldığımız, çocuk, genç ya da erişkinlerden gelmektedir. Farkına varılmadığı zaman senelerce sürmekte, tahribatı ise ömür boyu devam etmektedir. 

Bu yüzden çocuklarımızı ve gençlerimizi taciz konusunda bilinçlendirmek; akraba, tanıdık ve komşu olsa dahi onu tehlikelre karşı uyarmak, her koşulda bedeninin ona ait olduğunu tekrar tekrar vurgulamak gerekmektedir. Ancak bunu yaparken dozunu iyi ayarlamak ve onları ürkütüp tamamen sosyal hayattan koparmamak gerekir.

Çocuklarımızı evde yanlız bırakırken tekrar tekrar düşünmeli, çocuğun hareket ve davranışlarında bir tuhaflık ve farklılık olduğu, ürktüğü, korktuğu durumlarda bunun nedenini araştırmalıyız.

 SABRİ YURDAKUL KİMDİR?

1960 Ankara doğumlu.1985 yılında Ankara Gazi Üniversitesi'nden mezun oldu. 1992 yılında Ankara Numune Hastanesi'nden "Psikiyatri Uzmanlığı" diplomasını aldı. 1992 yılından bu yana Adana'da "Yaprak Psikiyatri Merkezi"nde psikiyatrist olarak çalıştı. Psikiyatri Uzmanlık eğitimi sırasında Hacettepe Üniversitesi Psikolojik Danışma Rehberlik Bölümü'nde özel öğrenci olarak eğitim aldı.

2008 yılında İstanbul Nişantaşı'nda Yaprak Psikiyatri Kliniği'nin ikinci şubesini açtı. Hürriyet Gazetesi Aile ekinde haftalık olarak yazıları yayınlanmaktadır. Kanal D, Star TV, Show Max, TV 8, Ülke TV, Bugün TV ve Cine 5 kanallarında televizyon programlarına çıkmaktadır.

HalenCine 5'te her Pazar günleri 11.00-12.00 saatleri arasında “Yaşamdan Bir Yaprak” adıyla kendi programını yapmaktadır.
Yayımlanmış 8 kitabı mevcuttur.