Paylaş
Çocuklarımızı başka insanlardan gelecek tehlikeler konusunda uyarmak onları korumaya yetmez. Onları uyaralım, başka insanların kendilerine dokunmaması gerektiğini, böyle bir durum olursa bize söylemelerini tembihleyelim ama bunun yeteceğini düşünmeyelim.
Çocuklarımızı uyarmanın, onları tehlikeler konusunda eğitmenin yeterince faydalı olamamasının 2 nedeni vardır.
Birincisi tacizler %70-80 çocuklarımızın ve bizim tanıdığımız, evimize rahat girip çıkan insanlar tarafından gerçekleştirilmesidir. Çoğunlukla sevdikleri bu kişilerin davranışlarının kötü bir davranış olduğunu çocuklar ayırt edemezler. Hele hele yaşları küçükse bu, çok daha imkansızdır. Bu kişiler çoğunlukla teyze, hala, amca çocuğu gibi kişiler olup çocuğumuzu gözü kapalı emanet ettiğimiz, aklımıza kötü bir düşüncenin gelmediği kişilerdir.
İkinci neden ise çocuklarımızın yaşları itibarı ile kolay kandırılabilir oluşlarıdır. Bu kandırılma ile yaşanan olayların tehdit ve korku ile ailelere söylenmemesi konusunda verilen gözdağı da etkili olmaktadır. Çocuklar ailelerinin kızacağı, kendisini sevmeyeceği korkusu ile senelerce bu olayı içlerinde taşıyabilmektedirler.
Sonuç olarak çocuklarımızı başlarına gelebilecek tehlikeler konusunda çok fazla korkutmadan uyaralım, ama asıl önemlisi onları yalnız bırakmayalım. Gözümüzün önünden ayırmayalım. Sık sık kontrol edelim. Kendilerinden büyükler ile oldukları her zaman gözümüz üstlerinde olsun. Bu durumu paranoya seviyesine getirmeyelim ama önlem almanın gerekliliğini unutmayalım.
Çocuklarımıza kim olursa olsun bedenlerine dokunan birisi olduğunda bize haber vermelerini söyleyelim. Grup içinde oynasalar bile gözümüzü üstlerinden eksik etmeyelim. Gerekli tedbirleri almak sonradan üzülmekten her zaman daha iyidir.
Çocuklarınızın mutlu ve sağlıklı olması dileğiyle.
[fotogaleri=2712]
Paylaş