Ruhsal hastalıklar tedavi edilmezse ne olur?

Ruhsal hastalıklar yaşam kalitesini düşüren hastalıklardır. Bu hastalıklar zamanında tedavi edilmelidir. Zamanında tedavi edilmeyen ruhsal hastalıkların şiddeti düşer sürekliliği uzar.

Panik bozukluk olsun, takıntılar, depresyon olsun belli başlı psikiyatrik hastalıklar ilk başladıklarında kişide huzursuzluk ve sıkıntı yaratırlar. Zamanında tedavi edildiklerinde bu hastalıklar düzelir ve yarattıkları sıkıntılar da ortadan kalkar. Ancak psikiyatrik hastalıkların diğer hastalıklardan farklı olarak tedavi edilmediklerinde kendi başlarına geçmezler ve ilerler. Örneğin panik bozukluğu olan bir kişi panik bozukluk nedeniyle sokağa çıkamaz olur, sık sık korkular nedeniyle hastahanelere başvurur, toplu taşım araçlarına binemez. Bunun hastalık olduğunu fark etmediğinde ya da hastalık olduğunu bildiği halde alışkanlık yapar düşüncesiyle ilaç kullanmadığı durumlarda kişi hastalık ile mücadele edebilmek için yaşamını kısıtlar.

Evden çıkmaz, tek başına bir yere gitmez, devamlı olarak yakınlarını yanında ister. Yaşamını kısıtlaması onun şikayetlerini azaltır ama geçirmez. Panik duruyordur sadece korkuyu azaltmıştır. Depresyonda olan bir hastada mutsuzluk, isteksizlik, yaşamdan zevk alamama, çalışamama durumunda yaşamını kısıtlar. Verimi düşer, yanlızlığı tercih eder. İnsanlardan uzaklaşır. Kendi başına mutsuz yaşamaya başlar. Bu durumda hastalık belirtileri ilerlemiş olsa bile kişi yaşamını kısıtladığı artık yaşamdan uzaklaştığı için hastalığın ilerlediğini fark etmez.

Panik ve depresyon örneğinde olduğu gibi psikiyatrik hastalıklarda insanlar yaşamlarını kısıtladıklarında şikayetleri azalır ama hastalık sürer. Hastalık akut bulgularını kaybeder.  Şiddeti azalır ancak sürekliliği artar. Panik bozuklukta olan bir kişi artık panik bozukluk nedeniyle ayrı bir yaşam yaşamaya başlar. Tek başına sokağa çıkmaz. Başka bir şehire gitmez. Çalışıyorsa işine gider ve geri gelir. Yalnız kalmamaya çalışır. Depresyondaki insanlarda aynı şekilde depresyon nedeniyle yalnız ve mutsuz bir yaşamın içinde yaşamaya başlarlar. Böyle olunca da hastalık bir yaşam şekli haline gelir. Süreklilik (Kronisite) kazanır. Artmaz ama azalmadan devam eder.

Psikiyatrik hastalıkların çok azı zaman içinde kendiliğinden geçer. Çok büyük bir kısmı kronisite kazanarak devam eder. Şiddeti düşer, sürekliliği artar ve insanlar artık hep hasta olarak yaşamlarını sürdürmeye başlarlar. Hatta bu durum nedeniyle "Ben böyle ömür boyu hasta olarak mı yaşayacağım" diyerek kaygılanırlar. Bu durumun çözümü bir an önce tedavi olmaları. Hastalık belirtilerinin değil, hastalığın çözümü yoluna gitmeleridir. Bunun içinde bir süre ilaç kullanmalarının yanında psikoterapi görmeleri onların yaşam kalitelerini arttıracak ve hastalıklarının tedavi olmasını sağlayacaktır.