Kaynaştırma eğitiminde çocuklar

Eğitim konusunda zorluk yaşayan çocukların akranlarından ayrıştırılmadan onlarla birlikte okuması bütün dünyada tercih edilen bir sistem. Gerek engelli çocukların yaşıtları ile kaynaştırılması, gerek ileriki dönemlerde birbirlerini anlamalarının kolaylaşması, gerekse birlikte zaman geçirerek birbirleri tanımaları açısından…

Kaynaştırma eğitiminden faydalanan çocukların ne tür tanılarla bu programa alındıklarına bakarsak otistik, zeka geriliği yaşayan veya ileri zekalı çocuklar, dikkat eksikliği olan çocuklar, duyma ve görme engeli olanlar ile ortopedik problem yaşayanlar ve duygusal zorlukları olan çocuklar bu grupta ele alındığını söyleyebiliriz. Bu çocukların kendi yaşıtları ile birlikte eğitim görmeleri gerek birbirlerinden uzaklaşmamış olmaları gerekse engelli çocukların diğer çocukların yapabildikleri davranışları kazanmaları ve kendilerini geliştirebilmeleri için bir fırsat olmaktadır.

Kaynaştırma eğitiminde zorluk, sınıfın uyumunu sağlama konusunda yaşanmakta ve en çok da öğretmenler bu konu da zorlukla karşılaşmaktadırlar. Öyle ki sınıfın düzeni bozulmakta, özellikle otistik, zihinsel engelli ve yerinde duramayan ve dikkat eksikliği olan çocuklar yönünden dersi işleyemez hale gelebilmektedirler.

Kaynaştırma eğitiminde benim en çok gözlemlediğim sorun bu çocukların sadece tanı konup bırakılması, açık olarak yardım alması gerekenlerin dışında diğer çocuklara psikiyatrik yardım sağlanmayarak gerek kendilerinin, gerekse arkadaşların ve öğretmenlerinin zorluk yaşamasıdır. Özellikle psikiyatrik açıdan gerek otistik çocuklar, gerek zeka geriliği olan veya hiperaktif çocuklar için önlemler alıp gereksinim duyuluyorsa küçük dozda ilaçlar ya da ilaç dışı tedaviler ile bu sorunlar giderilmelidir. Bunu yapmadan sadece zorlukları yenmeye çalışırsak çok başarılı olamayacağımızı düşünüyorum.