Hasta olduğunu kabul etmiyor

Genellikle aileler psikolojik problemleri olan hastalarını bir uzmana getiremediklerinde “Hasta olduğunu kabul etmiyor, onun için getiremiyoruz” diye şikayet ederler. Gerçekten insan hastaysa neden hastalığını kabul etmez? Acaba hasta değil de biz mi onu hasta olarak görüyoruz? Yoksa hasta dediğimiz kişinin dediği gibi “Biz mi hastayız?”

Psikiyatri dışı tüm tıbbi hastalıklarda insanlar hastalıklarını kabullenirler. Doktora gider gitmez ayrı konu ama tansiyonu yüksek birisi çıkıp da “Benim tansiyonum normal, siz tansiyon hastasısınız. Doktora siz gidin” demez. Ancak ruhsal hastalıklarda problemi olan ama hastalığını kabul etmeyen insanlar 2 grupta yer alır. Birinci gruptaki hastalar ağır hasta olmamakla birlikte huysuz, alıngan ya da çabuk sinirlenen insanlar olup etraflarına kök söktürebilmektedirler.

Onların bu sinirinden, huysuzluğundan rahatsız olan yakınları tedavi görmesini istediğinde kendilerini normal görüp onlara “Siz hastasınız, benim hiçbir hastalığım yok” diyerek karşı gelmektedirler. Daha ağır olan ikinci gruptakiler ise psikotik hastalar olup gerçekten hasta olduklarının farkında olmadığı gibi gerçek hayatla da bağlantılarını koparmış hastalardır. Gözüne hayaller görünmekte, kulağına sesler gelip kendisini çağırmakta ve o seslerin etkisinde kalıp cinayetler işlemektedir. Örneğin kulağına gelen ses “Annen senin gerçek annen değil, annenin yerine geçmiş başka biri, sana kötülük etmek istiyor” dediğinde bu sesin etkisi ile annesine saldırmakta, ona zarar vermekte ve yakınları “Gel seni doktora götürelim” dediklerinde ise yine cevabı aynı olmaktadır: “Ben deli değilim, doktora siz gidin.”

İşte hastalıkları ağır ya da hafif olsun her iki durumda da insanların psikiyatriste gitmek istememesinde aynı düşünce yatmaktadır. “Ben normalim.” 

İnsanın psikiyatrik hastalığı ilerledikçe hastalığını kabullenmesi zorlaştığı için bu durumdaki hastalarda ailelerin yapması gereken en iyi davranış, hastalarını doktora gitmeye ikna edemiyorlarsa o zaman kendileri gidip uzmana danışmaları ve onun yönlendirmesiyle hastalarına yardım etmeleri, gerekirse doktor ile işbirliği yaparak yemeğine ilaç katıp onu tedavi ettirmeye çalışmalarıdır. Ancak böyle olursa ona yardımcı olabilir ve kendi ruh ve beden sağlıklarını da garantiye almış olurlar.