Dikkat ilaçları bağımlılık yapar mı?

Dikkat eksikliği için önerdiğimiz ilaçların nereden nasıl çıktıysa bağımlılık yapacağı düşüncesi aileleri çocuklarına bu ilaçları vermekten alıkoyuyor. Kendi çocuklarına kullandırmadıkları gibi, bildikleri tanıdıkları insanların da çocuklarına vermesine karşı çıkıyorlar.

Öncelikle bilinmesi gereken en önemli konu dikkat eksikliği için kullanılan ilaçların uyuşturucu ilaçlar olmadığı ve doktor kontrolünde kullanıldığı takdirde bağımlılık yapmadıklarıdır. Gerekmedikçe vermediğimiz bu ilaçlar bağımlılık yapmadığı gibi, kullanıma son vermek istediğimizde yavaş yavaş azaltmaya bile gerek kalmadan bir günde kesebildiğimiz için de güvenle kullanabildiğimiz ilaçlardır.

Bugüne kadar bir tek çocuk ya da gencin “Benim ilacımı kesmeyin, onu almadığım zaman kendimi kötü hissediyorum, o ilacı almazsam elim ayağım titriyor” dediğini duymadım. Başka doktorların makalelerinde de böyle bir şikayete rastlamadım. İlaca devam etmek isteyen çocukların tek söylediği “Bu benim dikkatimi toplamamı sağlıyor, olumlu etkilerini görüyorum” sözü. Yoksa ne kafa yapan ne de başka bir şekilde etki edip “benim ilacımı kesmeyin” diye yalvarmalarına sebep olan bir durum var.

Dikkat eksikliği ilaçları uyuşturucu olmadığı gibi uyarıcı ilaçlar olup, gece geç saatlerde içildiği zaman uykuyu kaçırmaktalar. Bu ilaçların özel reçete ile satılmasının nedeni yurt dışında erişkinlerin akşam geç saatlere kadar çalışıp, gece boyunca da uyanık kalıp eğlenebilmek için bu ilaçları kötüye kullanmalarıdır. Yoksa bunun dışında kullanımlarını engelleyecek, bağımlılık yaratacak veya sürekli kullanım ihtiyacı yaratacak bir özelliğe sahip değiller. Gerek duyulduğunda kullanılan, ihtiyaç olmadığı zaman ise rahatça bırakılabilen ilaçlar olduğu için psikiyatrist olarak kaygı duymadan kullanabildiğimizi rahatlıkla söyleyebilirim.

Bir psikiyatrist olarak bu şekilde düşünmeme karşın insanlar bize inanmak yerine uzman olmayan kanallarca yayılan kulaktan dolma sözlere inanıp çocuklarına bu ilaçları kullandırmadıkları için bu işten çocuklar ve gençler zarar görmekte, ihtiyaçları olduğu halde tedavi olamamktadırlar. Bu ön yargıları değiştirmek için biz psikiyatristlere iş düştüğüne inanıyorum.