Paylaş
“Çocukluk çağında en çok gözlenen problem nedir?” diye sorarsanız herhalde hiç düşünmeden tırnak yeme alışkanlığı olduğunu söylerim. Her on çocuktan neredeyse yarısı çocukluk çağının bir döneminde tırnaklarını yiyor. Bir dönem atlattıysa gene yemeye devam ediyor ya da hiç yemediyse bir dönem yemeye başlayabiliyor.
Çocuklar tırnaklarını tadı güzel olduğu için yemiyorlar. Bunu yemekten utandıkları halde yemeye devam ediyor, üstüne üstlük sadece tırnaklarını değil tırnaklarının yanında tırnak etlerini yiyenler, hatta kendini şekilden şekle sokup ayak tırnaklarını da yemeye başlayan çocuklar gözlemliyorum. Tırnaklarını en çok heyecanlandıkları durumlarda yedikleri gibi sıkıldıkları ya da kendilerini güvende hissetmedikleri zamanda da bu davranışı sürdürebiliyorlar.
“Çocuklar neden tırnaklarını yerler?” diye sorguladığımızda en çok aileleri gözlemleyerek sonuca varıyoruz. Ailenin çok müdahaleci olduğu, sürekli yönlendirme ihtiyacı duyduğu, beklentilerinin yüksek olduğu durumlarda çocuklarda tırnak yeme davranışı daha çok ortaya çıkıyor. Bunun yanında aile içinde problemler yaşandığında, anne baba tartıştığında, aile içinde sorunlar yaşanıp aile üyeleri mutsuz olduğunda, okulda arkadaşları ile sıkıntı yaşayıp dışlandığında ya da heyecanlı bir yapıları varsa heyecanlandıkları durumlarda, hiçbir şey yapamasalar bile tırnaklarını yemeye başlayabiliyorlar. Bu yüzden ailenin çocuklarına karşı tavır ve davranışları önemli olup, çocukların ne yediği değil, neden yediği sorusu bizim için önem kazanıyor.
“Tırnaklarını yeme!” demek çözüm olmadığı gibi onu daha da çok tırnak yemeye yönelteceği için bu durumlarda dikkatini başka yöne çekmeye çalışmak, en çok yediği tırnakları yara bandı ile sarıp yemesini engellemek, acı oje sürmek önerilebilir. Ama her şeyden önemlisi çocuğun neden tırnak yediğini anlamaya ve sorunu ortadan kaldırmaya çalışmaktır. Sorunu ve çözüm yollarını bulamadığımız durumlarda bir psikolog ya da psikiyatristten yardım almak çözüm bulmayı kolaylaştıracaktır. Biz büyükler de tırnak yiyerek onlara kötü örnek olmamaya dikkat etmeliyiz.
Paylaş