Aklımı oynatıp deli olur muyum?

Özellikle takıntılı insanların en çok sorduğu soruların başında bunu görüyorum. “Acaba deli olur muyum?”, “Aklımı oynatır, istemediğim şeyleri yapar mıyım?” Mesleğimin ilk yıllarında aklı başında insanlar bunu sordukları zaman bir anlam veremiyordum. “Neden aklını kaybetsin, sapasağlam insan neden deli olsun?” diyordum. Şimdi ise onların bu korkularına hak veriyorum.

Bir insan neden deli olmaktan korkar? Eğer insan -Munch’un ünlü ‘Çığlık’ tablosunda olduğu gibi aklını toplayamıyor, acı çekiyor ve içinde çığlık atma ihtiyacı duyuyorsa o zaman aklını oynatmaktan da korkmaya başlıyor.

Bu endişe ile bana gelen insanlara her zaman söylediğim şey aklını oynatmaktan korkan kişinin aklını oynatmayacağı, zaten aklını oynatacak kişinin de bundan korkmayacağı. Neye dayanarak bunu söylediğimi sorarsanız bir insan durduk yerde akıl hastası olmaz. Kimi zaman çok büyük bir ruhsal travma insanın akıl sağlığını ortadan kaldırsa da bu geçici olup aklı geri gelebiliyor. Bunun dışında ise akıl hastalığı bir süreç olup uzun zaman içinde gelişiyor ve kişi yavaş yavaş akıl sağlığını yitiriyor. Akıl sağlığını yitirirken de bunun kaygısını duymuyor. Hatta hasta olduğundan endişe edenlere ise “Benim bir şeyim yok siz hastasınız, doktora siz gidin” diyerek kızıp tepki verebiliyor.

Sonuç olarak özetlemek gerekirse, aklını kaybetmekten korkan insan aklını kaybetmez, aklını kaybedecek insan ise bundan korkmaz.