Eşekli kütüphaneciden gezici kütüphaneye
Geçtiğimiz günlerde Bursa’daydım. Fiziki mesafe kurallarına uyarak çocuklarla ve aileleriyle bir araya geldim. Uzun süre sonra ilk kez sokağa çıkıp, çocuklarla buluşmak, aileleriyle sohbet etmek bana çok iyi geldi. Kendi kendime “Eskiden hayat ne güzelmiş” deyiverdim. Evet, uzun süredir dilimize dolanan ‘yeni normal’ kavramını yaşıyoruz. Maskeli, mesafeli, zor!
Bu ziyaretimin anlamlı bir sebebi vardı elbette… Bursa Nilüfer Belediyesi Kütüphanesi her yıl bir yazarı ‘yılın yazarı’ seçiyor ve birbirinden güzel faaliyetler düzenliyor. Bu yıl da Köy Enstitülü büyük yazarımız Fakir Baykurt ‘yılın yazarı’ seçilmişti. Eğer araya pandemi girmeseydi, Bursalılar pek çok güzel etkinlikle buluşacaktı, ancak olmadı, bazı etkinlikler yarım kaldı. Buna rağmen bazı etkinlikler hayata geçiriliyor. İşte onlardan biri: Gezici Kütüphane!
EŞEKLİ KÜTÜPHANECİ
Fakir Baykurt’un son kitabı ‘Eşekli Kütüphaneci’ öyküsü beni çok etkiler. Gerçek bir hikâyedir ve Cumhuriyet felsefesinin ürünlerinden biridir. Ürgüp’te bir kütüphaneye atanan Mustafa Güzelgöz, her gün insanların gelmesini beklediği bu kütüphaneye kimsenin gelmediğini görünce “Madem insanlar kitaplara gelmiyor, o halde biz kitapları insanlarımıza götürürüz” der ve eşek sırtına yüklediği sandukaların içini kitaplarla doldurur. Köy köy gezer ve köylüleri kitaplarla buluşturur. İşte bu güzelliğin öyküsüdür Fakir Baykurt’un yazdığı…
Eşekli kütüphaneci maalesef aramızda değil, ama anıları yaşıyor; bu anılar herkese ilham veriyor. Bursa Nilüfer Belediyesi de köylere, beldelere kitaplar ulaştırabilmek için ‘Gezici Kütüphane’ projesini hayata geçirdi. Ben de işte bu vesileyle Bursa’daydım. Ürünlü köyünün çocuklarıyla, okudukları okulun bahçesinde buluştum. Her türlü hijyenik kurala uyularak, çocuklar ve aileleri açık havada aralıklı oturtuldu. Önce hep birlikte ‘Gezici Kütüphane’nin açılışını yaptık, ardından da Köy Enstitüleri sohbetimiz başladı. Ben enstitülerin üretici felsefesi üzerine bir konuşma yaptım. Daha sonra da çocuklar için ‘Karaca ve Mucizeler Köyü’ kitabımı imzaladım. Çocuklarla mesafeli de olsa buluşmak çok çok güzeldi, üstelik muhteşem bir köy okulunun bahçesinde! Eski okullar, ulu ağaçlarıyla, geniş bahçeleriyle nasıl da güzel ve sıcaklar…
AÇIK HAVA MÜZESİ: MİSİ KÖYÜ
Bursa’nın en şirin köylerinden biri olan Misi’ye de gittik aynı gün. Köydeki tarihi bir bina, kütüphaneye dönüştürülmüş. Kütüphane yetkilisi, yazar Dilber Koç. Kendisi bizi hem kütüphanesinde ağırladı hem de bize köyü gezdirdi. Bu köyde muhteşem bir ‘Yazar Evi’ var. Yazarlar yılın belli dönemlerinde bu evlere gelip bir süre kalarak kitaplarını yazıyorlar. Ne kadar güzel bir düşünce…
Ayrıca dünyada belki de eşi benzeri görülmeyen bir ‘Edebiyat Müzesi’ de bu köyde kurulmuş. Birbirinden değerli yazarların orijinal eserleri, el yazıları, özel eşyaları, kitapları bu müzede sergileniyor. Üstelik müzede birbirinden güzel etkinlikler de yapılıyor. Mutlaka, ama mutlaka görülmesi gereken bir müze.
Köydekiler sadece bu kadarla sınırlı değil elbette! Köyde adeta bir kültür şöleni yaşanıyor. Kütüphanenin olduğu sokağın başında bir de ‘Fotoğraf Müzesi’ var. İki katlı şirin bir müze. İçinde etkinlik alanları da var, ünlü fotoğrafçıların orijinal eserlerinin sergilendiği bir sergi alanı da. Üstelik fotoğrafçılıkla ilgili pek çok eşyayı da müzede görmek mümkün.
Bazen etrafımızda olup bitenlerden habersiz yaşadığımızı düşünürüm. Bursa’nın bu güzel köyü, Nilüfer Belediyesi’nin insana dokunan bu güzel faaliyetleri, sahip olduklarımızın farkında olmamız için güzel göstergeler. Yolu düşen mutlaka gidip görsün bu köyü! Hatta yolunuzun düşmesini de beklemeyin, plan yapın ve bir hafta sonunuzu bu güzel köyde geçirin.