O'nun pahalı oyuncaklara değil, oyun oynamaya ihtiyacı var...

Çocuklarımızı en mutlu eden şeyi birlikte keşfedelim. Nasıl mı? Çocuklarımızla birlikte oyun oynayarak...

ÇOCUĞUNUZLA NEDEN OYUN OYNAMALISINIZ?

•  Çocuğunuzun hayal gücünü arttırmasına yardımcı olmuş olursunuz.
•  Sıra beklemeyi, paylaşmayı ve başkalarının hislerine özen göstermeyi öğretmiş olursunuz.
•  Günlük problemleri çözmesini, farklı düşünceleri test etmesini sağlamış olursunuz.
•  Çocuğunuzda özgüven ve yeterlilik hissini teşvik etmiş olursunuz.
•  Duygu ve düşüncelerini, ihtiyaçlarını kolay anlatabilmesini sağlamış olursunuz.
•  Kelime haznelerinin gelişmesine yardımcı olursunuz.
•  Aranızda sıcak ilişkiler ve güçlü bağların kurulmasını sağlamış olursunuz.

ÖNERİLERİM:

• Televizyon seyretmek yerine çocuğunuza günde en az 20 dakika zaman ayırın.
•  Birden fazla çocuğunuz var ise her birine eşit zaman ayırın: örneğin haftanın bir günü 2 saat baba-kız, bir günü baba-oğul günü olsun (anne-kız, anne-oğul gibi).
•  Basketbol, futbol, tenis, yüzme gibi çeşitli spor aktivitilerine birlikte katılın.
•  İlla oyuncak almanıza gerek yok, evdeki malzemeler ile yaratıcı olun: su şişeleri, tahta parçaları, renkli kağıtlar, renkli ipler ya da hamurlar gibi malzemeler ile oynayın.
•  Kurabiye, kek, mozaik pasta, kısır gibi yiyecekleri birlikte yapmaya çalışın.
•  Evde çok fazla oyuncak var ve çocuğunuz kırıyor ya da oynamıyor ise; bir kısmını kaldırıp, 2-3 ay unutmasını sağlayın, sonra geri çıkarın.
•  Çocuğunuzla oyun oynarken kurallara dikkat edin!
•  Çocuğunuzla oyun oynarken onu yargılamayın.
•  Yanlışlarını hemen düzeltmeye kalkmayın.
•  Onunla güç mücadelesine girmeyin.
•  Onunla zıtlaşmayın.
•  Oyun hızınızı çocuğunuza göre ayarlayın.
•  Komutlar ve yönergeler yerine çocuğunuzun hareketlerini taklit edin ve onun size söylediklerini yapın.
•  Kendi fikirlerinizi empoze etmek yerine çocuğunuzun liderliğini sergilemesine müsaade edin.

Çocuğum 5 yaşında; odasında yüzlerce oyuncak var, ama yine de neredeyse her gün oyuncak istiyor. Hiçbiriyle doğru düzgün oynamıyor. İş çıkışı babasıyla eve elimiz boş gidersek “Niye bana bir şey getirmedin” diye ağlıyor. Alışveriş merkezlerine ne zaman gitsek, oyuncak gördüğü anda eğer almazsak kendini yerden yere atıyor. Çok doyumsuz. Ne yapacağımızı şaşırdık.

Geçen gün doğum günüydü, gelen hediyeleri açarken hiç heyecanlanmadığı gibi, birçoğunu beğenmeyip “Bunlar bende var ki” diyerek bir kenara attı. O an çok utandım, biz nerde yanlış yapıyoruz?

Anne ve babaların bu tür sorularıyla sıkça karşılaşıyorum. Aslında ebeveynler bu oyuncakları sadece çocuklarına almıyorlar, kendi içlerinde hala yaşayan ve geçmişte doymamış çocukluklarına alıyorlar. Yoksa 2 yaşındaki çocuğa uzaktan kumandalı oyuncaklar, 3 yaşındaki çocuğa akülü araba, 4 yaşındaki çocuğa iPAD alınmayacağını onlar da biliyorlar.

Elbette çocukların yaşlarına uygun oyuncaklar ile oynamaları hem fiziksel ve zihinsel gelişmeleri için, hem de psikolojik gelişimleri için son derece yararlıdır. Bütün çocuklar hayatı oyun olarak algılarlar ve oyunlar yolu ile öğrenirler. Her ne kadar yaşıtları ile bir arada olmaları gerekli ise de anne-babaları ile de birlikte oyun oynamaları son derece önemlidir. Ancak yoğun iş temposu içinde koşturup duran ebeveynler, yaşam dertlerine daldıklarından, bu sorumluluğu çocuklarına sürekli yeni oyuncaklar alarak üzerlerinden atmaktalar. Oysaki çocuklar için; ebeveynleri ile oyun oynayarak geçirdikleri zaman, oyuncak sepetlerinin sürekli kalabalıklaşmasının yanında paha biçilemez değerdedir.