Küçük Hakan’ın Büyük Gemisi

Geçtiğimiz hafta önemli bir eğitim zirvesine katıldım. Konuşmaların cazibesine öyle kapıldım ki, tüm gün zirvede kaldım. Konu Türk Telekom Akademi’nin TEGEP’le birlikte ele aldığı yetişkin eğitimiydi, o başka bir günün konusu olmakla beraber, ben öncelikle sizlerle Prof.Dr. Doğan Cüceloğlu’nun konuşmasını paylaşmak istiyorum.

Doğan Hoca’yı her dinlediğimde etkilenir, düşünmeye başlar, ondaki gözlem gücüne hayran kalırım.

O gün de sıradan bir gün yaşadığı gözlemi ve edindiği sonucu paylaştı. Aklımda kaldığı kadarıyla aktarmaya çalışacağım. Eminim sizler de etkileneceksiniz. İşte, anlattıkları:

Bir sabah kahvaltısı için eşimle birlikte Boğaz’a gittim. Denizi seyredip, havanın tadına varıyorduk. Yan masada genç bir grup toplanıyor, kahvaltı yapmaya hazırlanıyordu.

Bir çocuk dikkatimi çekti. Adı Hakan’dı. Küçük Hakan, kalabalık içinde etrafa bakıyordu. Birden bir gemi gözüne takıldı. Babasına dönerek, “Bak baba büyük gemi!” demeye başladı. Babası hiç umursamadı. Annesine döndü, o da “hıı” diyerek kafasını çevirdi. Bu kez babasını dürtmeye başladı, birkaç kez bunu yaptıktan sonra babası hiç başını çevirmeden “Tamam oğlum, tamam, yeter” dedi. Annesi ise ilgileniyormuş gibi yaparak, ama yine gemiye bakmadan “Evet, güzel” diyerek masadakilerle sohbete devam etti.

Gemi geçip gidiyordu. Hakan, gördüğü gemiden heyecanlanmış olmalı ki en yakınlarıyla bunu paylaşmak istiyordu. Ama kimse ilgilenmiyordu. Bir süre sonra pes ederek, oturdu. Suratını astı.

Psikolojik olarak varolmamız için mutlaka tanığa ihtiyaç duyarız. Heyecan duyduğumuz şeylere anlam katmamız gerekiyor. Aile de en güçlü tanıklık sistemidir. Hakan da heyecan duydu, gördüğü büyük geminin heyecanını aile ile paylaşmak istedi. Ancak, anne ve babası bunu anlamadı.

Oysa tanıklık süreci önemlidir. Bu tanıklık sürecinde değerler aktarılır. Nasıl tanıklık yaptığımız doğumdan 6 saat sonra beynimiz kaydetmeye başlıyor.

Hakan, o gün güven kaybına uğradı, ailesinden destek, ilgi görmedi. Bazen büyükler çocukları pek önemsemez, geçiştirir. Aman, dikkat.

Gerçekten önemseyin, heyecanını paylaşın. Paylaşın ki, çocuğunuza değer katın...