Ergenlik ve Beğenilme

Bizim 12 yaşındaki ergen irisi, göz zevkini bozan dudak üstündeki koyulaşmaya başlayan tüylerinden kurtulmanın yolunu buldu. Uzun süredir hem bana, hem babasına yüzünde belli belirsiz duran ve kendisine göre rahatsız eden tüylerden kurtulmanın ipuçlarını arıyordu.

Her ne kadar babası gibi traş olmak istediğini ifade ettiyse de kendisine henüz yaşının küçük olduğunu ve bu yönteme başvurduğu takdirde rahatsız eden tüylerin daha gür bir şekilde kendisini göstereceğini belirttiysek de sanırım ikna edemedik. Sonrasını ne siz sorun ne ben söyleyeyim.

Geçtiğimiz hafta eşimle kısa süreliğine dışarı çıktık. Kendini yetişkin sınıfına koyan oğlumu böyle kısa aralıklarla zaman zaman yalnız bırakıyorduk. Yokluğumuzda özgürlüğünü ilan ederek, defteri kitabı bir kenara bırakıp kucağında bilgisayar, eline televizyon kumandasını alan oğlumun o gün aklına dahice bir fikir gelmiş nedense. Kendisini rahatsız eden bu tüylerden kurtulmanın yolunu bulmuş. Banyodaki topuk törpüsü ile bıyıklarını yok etme yolunu seçmiş.

Eve geldiğimizde eli ağzında köşe bucak kaçmaya başladı. İşin içinde bir iş var diyerek sessizce, tepki göstermeden onu izledik. Dişlerini fırçalamak için saatlerce dil döktüğümüz bir tanecik oğlumuz (!) Banyodan çıkmaz oldu. İyi geceler demek için yanımıza yaklaştığında gerçek ortaya çıktı.

Dudağının üstü tahriş olmuş vaziyette ağlamaklı bir şekilde durumu bize açıkladı. Hemen mikrop kapmasın diye kolonya ve krem sürüp yatırdık.

Ertesi gün karşımıza alıp konuştuğumuzda durumu anladık. Kızlar, meğerse okulda öyle yeni yeni bıyığı terleyen erkeklerle pek alay eder olmuş. Bizimki de aynı şeyin başına gelmemesi için önlem almaya karar vermiş.

Sonunda babası onu berberine götürüp, uygun bir yöntem bulup, bu sorununu çözme sözü verdi de rahatladı.

Şimdi o günü iple çekiyor.

Anneler sakın küçük çocuklarınızdan şikayetçi olmayın. Asıl sorun ergenlikte başlıyormuş. Erkekler bunları yaşıyor.

Kızlar kimbilir neler yapıyordur?

İşimiz zor, hem de çok